ايشته كندم تجربه ايتديگم شو حالت گوسترييور كه: أذان گبى و نمازڭ تسبيحاتى گبى و هر وقت تكرار ايديلن فاتحه و سورۀِ إخلاص گبى حقائقلرى، باشقه لسان ايله إفاده ايتمك چوق ضررليدر. چونكه منبعِ دائمى اولان ألفاظِ إلٰهيه و نبويه غائب اولدقدن صوڭره، او دائمى لطائفڭ دائمى حصّه‌لرى ده غائب اولور. هم هر حرفڭ لا أقل اون ثوابى ضايع اولماسى و حضورِ دائمى، بتون نمازده هركس ايچون دوام ايتمديگندن؛ غفلت ايچنده، ترجمه واسطه‌سيله إنسانلرڭ تعبيراتى روحه ظلمت ويرمه‌سى گبى ضررلر اولور.

أوت ناصل إمامِ أعظم ديمش: ”{لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اﷲُ} توحيده عَلَم و إسمدر.“ بز ده ديرز: كلماتِ تسبيحيه و ذكريه‌نڭ، خصوصًا أذانده و نمازده اولانلرڭ أكثريتِ مطلقه‌سى، عَلَم و إسم حكمنه گچمشلر. عَلَم گبى، معناىِ لُغَويسندن زياده، معناىِ عُرفئ شرعيسنه باقيلير. اويله ايسه، دگيشمه‌لرى شرعًا ممكن دگلدر. هر مؤمنه بيلمسى لازم اولان مجمل معنالرى، يعنى مختصر بر مئالى ايسه، أڭ عامى بر آدم دخى چابوق اوگرنير. بتون عمرينى إسلاميتله گچيرن و قفاسنى بيڭلر مالايعنيات ايله طولديران آدملر، بر ايكى هفته‌ده حياتِ أبديه‌سنڭ آناختارى اولان شو كلماتِ مباركه‌نڭ مئالِ إجماليسنى اوگرنمه‌مسنه ناصل معذور اولابيليرلر، ناصل مسلمان اولورلر، ناصل ”عقللى آدم“ دينيليرلر؟ و اويله حريفلرڭ تنبللكلرينڭ خاطرى ايچون، او نور منبعلرينڭ محفظه‌لرينى بوزمق كارِ عقل دگلدر