مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 614
(560-665)

ألبته قناعتڭز گلمش كه، بو فقير قارداشڭز أنا ايله ميدانه چيقمامش. سزى أناسنه خادم ياپمييور. بلكه، أناسز بر خادمِ قرآنى اولارق كندينى سزه گوسترمش. و كندينى بگنمه‌مگى و أناسنه طرفدار اولمامغى مسلك إتّخاذ ايتمش. بونڭله برابر، قطعى دليللر ايله سزلره إثبات ايتمشدر كه: ميدانِ إستفاده‌يه وضع ايديلن أثرلر، ميرى ماليدر؛ يعنى قرآنِ حكيمڭ ترشّحاتيدر. هيچ كيمسه، أناسيله اونلره تملّك ايده‌مز! هايدى فرضِ محال اولارق بن أنامله او أثرلره صاحب چيقييورم، بنم بر قارداشمڭ ديديگى گبى: مادام بو قرآنى حقيقت قپوسى آچيلدى، بنم نقصانيتمه و أهمّيتسزلگمه باقيلميه‌رق، أهلِ علم و كمال آرقه‌مده بولونمقدن چكينمه‌ملى و إستغنا ايتمه‌مليدرلر.


سلفِ صالحينڭ و محقّقينِ علمانڭ آثارلرى، چندان هر درده كافى و وافى بر خزينۀِ عظيمه‌در؛ فقط بعض زمان اولور كه، بر آناختار بر خزينه‌دن زياده أهمّيتلى اولور. چونكه خزينه قپاليدر؛ فقط بر آناختار، چوق خزينه‌لرى آچابيلير. ظن ايدرم كه، او أنانيتِ علميه‌يى فضله طاشييان ذاتلر ده آڭلاديلر كه: نشر اولونان سوزلر، حقائقِ قرآنيه‌نڭ برر آناختارى و او حقائقى إنكار ايتمگه چاليشانلرڭ باشلرينه اينن برر ألماس قلنجدر. او أهلِ فضل و كمال و قوّتلى أنانيتِ علميه‌يى طاشييان ذاتلر بيلسينلر كه؛ بڭا دگل، قرآنِ حكيمه طلبه و شاكرد اولويورلر. بن ده اونلرڭ بر درس آرقداشى‌يم.


سس يوق

مكتوبات