مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 641
(560-665)

ايشته بويله‌لرڭ حقيقى تسلّيسى و جدّى انسيتى و طاتلى ذوقى؛ ذكر و فكر واسطه‌سيله قلبى ايشلتمك، او هجرا كوشه‌لرده، او وحشتلى طاغ و صيقنتيلى دره‌لرده قلبنه متوجّه اولوب ”اﷲ!“ دييه‌رك قلبى ايله اُنسيت ايدوب، او اُنسيت ايله، أطرافنده وحشتله اوڭا باقان أشيايى انسيتكارانه تبسّم وضعيتنده دوشونوب، ”ذكر ايتديگم خالقمڭ حدسز عبادى هر طرفده بولونديغى گبى، بو وحشتگاهمده ده چوقدرلر. بن يالڭز دگلم، توحّش معناسزدر.“ دييه‌رك، ايمانلى بر حياتدن انسيتلى بر ذوق آلير. سعادتِ حياتيه معناسنى آڭلار، اللّٰهه شكر ايدر.


اوچنجى تلويح: ولايت، بر حجّتِ رسالتدر؛ طريقت، بر برهانِ شريعتدر. چونكه رسالتڭ تبليغ ايتديگى حقائقِ ايمانيه‌يى، ولايت بر نوع شهودِ قلبى و ذوقِ روحانى ايله عين اليقين درجه‌سنده گورور، تصديق ايدر. اونڭ تصديقى، رسالتڭ حقّانيتنه قطعى بر حجّتدر. شريعت درس ويرديگى أحكامڭ حقائقنى، طريقت ذوقيله، كشفى ايله و اوندن إستفاده‌سيله و إستفاضه‌سيله او أحكامِ شريعتڭ حق اولديغنه و حقدن گلديگنه بر برهانِ باهردر. أوت ناصلكه ولايت و طريقت، رسالت و شريعتڭ حجّتى و دليليدر؛ اويله ده إسلاميتڭ بر سرِّ كمالى و مدارِ أنوارى و إنسانيتڭ إسلاميت سرّيله بر معدنِ ترقّياتى و بر منبعِ تفيّضاتيدر.

سس يوق

مكتوبات