مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 656
(560-665)

ايكنجيسى: أهلِ طريقتڭ بر قسم مفرط أولياسنى صحابه‌يه ترجيح، حتّى أنبيا درجه‌سنده گورمكله ورطه‌يه دوشر. اون ايكنجى و يگرمى يدنجى سوزلرده و صحابه‌لر حقّنده‌كى ذيلنده قطعى إثبات ايديلمشدر كه: صحابه‌لرده اويله بر خاصّۀِ صحبت وار كه، ولايت ايله يتيشيلمز و صحابه‌لره تفوّق ايديلمز و أنبيايه هيچ بر وقت أوليا يتيشمز.


اوچنجيسى: إفراط ايله طريقت تعصّبى طاشييانلرڭ بر قسمى، آداب و أورادِ طريقتى سنّتِ سنيه‌يه ترجيح ايتمكله سنّته مخالفت ايدوب، سنّتى ترك ايدر، فقط وردينى بيراقماز. او صورتله آدابِ شرعيه‌يه بر لاقيدلق وضعيتى گلير، ورطه‌يه دوشر.


چوق سوزلرده إثبات ايديلديگى گبى و إمامِ غزالى، إمامِ ربّانى گبى محقّقينِ أهلِ طريقت ديرلر كه: ”بر تك سنّتِ سنيه‌يه إتّباع نقطه‌سنده حاصل اولان مقبوليت، يوز آداب و نوافلِ خصوصيه‌دن گله‌مز. بر فرض، بيڭ سنّته مرجّح اولديغى گبى؛ بر سنّتِ سنيه دخى، بيڭ آدابِ تصوّفه مرجّحدر.“ ديمشلر.


دردنجيسى: مفرط بر قسم أهلِ تصوّف؛ إلهامى، وحى گبى ظن ايدر و إلهامى، وحى نوعندن تلقّى ايدر، ورطه‌يه دوشر. وحيڭ درجه‌سى نه قدر يوكسك و كلّى و قدسى اولديغى و إلهامات اوڭا نسبةً نه درجه جزئى و سونوك اولديغى، اون ايكنجى سوزده و إعجازِ قرآنه دائر يگرمى بشنجى سوزده و سائر رساله‌لرده غايت قطعى إثبات ايديلمشدر.


بشنجيسى: سرِّ طريقتى آڭلاميان بر قسم متصوّفه، ضعيفلرى تقويه ايتمك و گَوْشكلرى تشجيع ايتمك و شدّتِ خدمتدن گلن اوصانج و مشقّتى تخفيف ايتمك ايچون، ايسته‌نيلميه‌رك ويريلن أذواق و أنوار و كراماتى خوش گوروب مفتون اولور؛ عباداته، خدماته و أوراده ترجيح ايتمكله ورطه‌يه دوشر. شو رساله‌نڭ آلتنجى تلويحنڭ اوچنجى نقطه‌سنده إجمالاً بيان اولونديغى و سائر سوزلرده قطعيًا إثبات ايديلمشدر كه: بو دارِ دنيا، دار الخدمتدر، دار الاجرت دگل! بوراده اجرتنى ايسته‌ينلر؛ باقى، دائمى ميوه‌لرى، فانى و موقّت بر صورته چويرمكله برابر، دنياده‌كى بقا خوشنه گلييور، مشتاقانه برزخه باقه‌مييور؛ عادتا بر جهتده دنيا حياتنى سَور، چونكه ايچنده بر نوع آخرتى بولور.

سس يوق