بارلا لاحقه‌سى | يگرمى يدنجى مكتوب و ذيللرى | 216
(26-437)

محترم استادم! شو سوز اويله بر حقيقتى درس ويرييور كه، داها إنسانه يابانجى و بيلينمسى ممكن اولميان بر شى قالمييور. هر گورديگى مونس بر آرقداش اولويور و صوسز واديلر و گنيش صحرالر و قوجه كُرۀِ أرض بر باغچه حكمنده خالقِ رحيم طرفندن إحضار ايديلمش و طلسمى ده ”بسم اﷲ الرحمن الرحيم“ اولديغى و طلسمى بولونمازسه و آلنمازسه، او باغچه‌ده ياشامق ممكن اولماديغى و ياشاسه ده هر طرفده يابانجى اولارق و هر خطوه‌سنده إستثقال ايديله‌رك، حيات دگل، بلكه جامد اولارق بولونه‌جغنى ايضاح بيورويورسڭز. هله بزى هر زمان، گونده قرق دفعه حَوْصَلَه‌مز آلميه‌رق ”آه!“ ايله گرى دونن معراجِ مؤمن اولان نمازده {اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} سرّى اويله بر دوگمه اولارق گوستريلييور كه؛ هر مؤمن كندى وجود عالمنده بر ألكتريق فابريقه‌سى گورويور. و دوگمه‌سنى آچنجه بتون دنيايى ضيا ايله گوسترييور.


سَوْگيلى استادم! جنابِ حق بو قيمتلى أثرلرى قيامته قدر مؤمن قوللرينه يتيشديرسين، دعاسيله ختمِ كلام أيلرم أفنديم.


قصورلى طلبه‌ڭز

حافظ على
سس يوق