هر گوندرديگڭز رساله‌يى كمالِ إشتياقله اوقويورم. قيمتلى قارداشلرمله بلكه هر گون بر يرده‌يم. إستفاده‌م پك چوق. سز استاديمڭ معنوى فيضلرينى هر وقت رساله‌لردن آلييورم.

أوت عزيز استادم، حسّياتمى يازه‌بيلسه‌م هر هفته مكتوبلرمله مقابله ايده‌جگم و سزه مكتوب يازمق ده، بنم ايچون أڭ بيوك مسرّتدر. عفويڭزه إستناد ايده‌رك، ظاهرًا سكوتله و معنًا درگاهِ خدايه أل آچديغم وقتلرده، سزه عاجز رشدى طلبه‌ڭز، عجزينى تقديم ايتدكجه، سَوْگيلى استادمدن بِالمقابله گورديگم لطفلر قارشيسنده، گوزياشلرمله جوابلر إعطا أيله‌يورم، أفنديم.

اوتوز برنجى مكتوبڭ اون دردنجى لمعه‌سنڭ ايكنجى مقامنى بر دفعه كندم اوقودم. پك جزئى إستفاده ايله، دماغمده بر لذّت حسّ ايتدم. ايكنجى و اوچنجى تكرارلرمده اويله بر ذوقِ روحانى اويانديردى كه؛ أگر قلب و قلمم روحمه ترجمان اولابيلسه‌لر، بلكه بر درجه سز استاديمه منّتدارانه عرضه جرئت أيلردم. هيهات نه قلبم و نه ده قلمم و نه روحم، عجز ايله اوڭمه چيقديلر و إعترافِ قصور ايدييورديلر.

سَوْگيلى خواجه‌م! سوزلر عنوانيله نشرِ أنوار و فتحِ بابِ رحمت ايدن أنوارِ قرآنيه أساسًا خاص، مخصوص بر سكّۀِ خاتمى طاشيمقده‌درلر. هر بر پارچه‌سندن، شموللى رحمتِ إلٰهيه‌يه جزئى، كلّى بر قپوسى وار گوسترييور و گوسترمكله قپولرى آچيق بيراقييورلر. بو مبارك رساله‌يى، سليمان، ذكى ذكائى و لطفى قارداشلرمله اوقوركن، خيالمه بر بيوك مزيَّن بر سراى گوستريلدى. أصلى و حقيقتنى و وسعتنى و مزيّناتنى تماشا ايچون روحًا چيقدم باقدم كه، يورغون و نظرم كسيك بر طرزده گرى‌يه دوندم. ذكائى قارداشم دوام ايدييوردى. تكرار او سراى شكلنده مطنطن، رونقدار، قيمتجه، ماهيتجه عين اوفاق بر سراىِ وجود عالمى گوردم. و فتحِ باب ايدوب تماشا ايتمك ايستدم. آناختارى يوقدى. بردن قارداشمڭ آغزندن ”بسم اﷲ الرحمن الرحيم“ ايشيتدم. قپو آچيلدى. ”الحمد ِﷲِ على نوُرِ الايمان و هدايت الرحمٰن“ ديدم. گوردم كه؛ بيوك سرايڭ مشتملاتى و تزييناتى، او كوچك سرايده درج ايديلمش. عادتا چرخلردن مركّب بر ساعت و چوق ايپلرى حاوى بر نسّاجدر. دقّت ايتدم، او ساعتى قوران و ايشله‌تنى و او ايپلرى گونا گونا بويايوب طوقويانى، گوندوزى گوندوز ايدن گونش اولديغى گبى، پك پارلاق بر صورتده ايضاح بيورولنجه گوردم. تكرار ”الحمد ِﷲ“ ديدم و شو عالمِ كبرانڭ فهرسته‌سنى و نمونه‌سنى أليمه آلنجه آرتيق پرواسز سياحته چيقدم.