قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 124
(4-194)

هم بو سر ايچوندر كه، او يولده فضله إستخدام ايديلمدك، يالڭز او مسلكِ توافقيه‌نڭ ترشّحاتندن رسالۀِ النورڭ حقّانيتنه بر إمضا و جزالتنه بر زينت و حروفِ قرآنيه‌‌نڭ إنتظامندن و وضعيتلرندن تظاهر ايدن بر نوع إعجاز چيقدى. داها او يولده چاليشديريلمادق.
    عموم قارداشلريمزه و رسالۀِ النورده درس آرقداشلريمه برر برر سلام و دعا ايدرز و دعالرينى رجا ايدرز.
* * *
    عزيز، صدّيق، مبارك، معصوم قارداشلرم!
    سزڭ چوق مبارك و نظرمزده چوق قيمتدار و بنم نظرمده جنّتڭ {وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ} طرفندن أبدى و فردوسى بر هديۀِ قدسيه گبى گچن و گلن ايكى بايرامى، جنّتڭ شكرلمه‌لرى و طاتليلرى گبى طاتليلاشديران و زينتلرڭ و نقشلرڭ يتمش طرزلرينى گيه‌ن حوريلرڭ حلّه‌لرى و لباسلرى گبى، معنوى مجلسمزى زينتلنديرن قلم هديه‌ڭزى آلدق. بو هديه، رسالۀِ النور خدمتى نقطه‌سندن نه درجه أهمّيتلى اولديغنى بوگونلرده باشمه گلن و رؤيامه گيرن بر حادثه ايله آڭلايڭز. شويله كه:
    بو چوق قيمتدار معنوى هديه‌يى آلمازدن اوچ گون أوّل، عينًا هديه‌ڭز قسطمونى‌يه گله‌جگى آننده رؤياده گورويورم كه؛ ترفيعِ مقام و رتبه ايچون بزلره بر فرمانِ شاهانه معنوى بر جانبدن گلييور، كمالِ حرمتله أللرنده طوتوب بزه گتيرييورديلر. بز باقدق كه؛ او فرمانِ عالى، قرآنِ عظيم الشان اولارق چيقدى. او حالده بو معنا قلبه گلدى: ديمك قرآن يوزندن رسالۀِ النورڭ شخصِ معنويسى و بز شاكردلرى، بر ترفيع و ترقّى فرماننى عالمِ غيبدن آلاجغز.
    شيمدى تعبيرى ايسه؛ او فرمانى تمثيل ايدن معصوملرڭ قلميله معنوى تفسيرِ قرآنى آلدىغمزدر. بو رؤيانڭ شيمديكى تعبيرى چيقمه‌دن بر ايكى ساعت أوّل، فيضى ايله أمينڭ گوستردكلرى تعبير دخى حقدر و أهمّيتليدر.

سس يوق