قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 129
(4-194)

  گچن رمضانِ شريفده، خسته‌لغم مناسبتيله، هر بر قارداشم بنم حسابمله برر ساعت چاليشمالرينڭ پك بيوك نتيجه‌لرينى عين اليقين و حقّ اليقين گوردىگمدن؛ بويله دعالرى ردّ ايديلمز معصوملرڭ و مبارك إختيارلرڭ و بختيار استادلرينڭ، بنم حسابمه آرا صيره لسانًا و قلبًا دعالرى و چاليشمالرى، قلملريله يارديملرى، بنم رسالۀِ النوره خدمتمڭ اُخروى بر نتيجۀِ باقيه‌سنى دنياده دخى بڭا گوستردى. {اَلْحَمْدُ ِﷲِ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّى}
    (چوق أهمّيتليدر)
    عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    بوگونلرده غايت صادق و دقّتلى بر قارداشمزڭ إحتياطسزلغندن كوچك بر توقات يمه‌سى مناسبتيله، هم بو درت آى مدّتجه، بيڭلر آدم قدر علاقه‌دار اولديغم حالده؛ أحوالِ عالمدن، سياست و حربدن قطعيًا بر خبر آلمايوب و ايسته‌مه‌يوب و مراق ايتمز بر طرزده بولونمامدن، فيضى و أمين گبى خاص قارداشلريمڭ حيرتلرى و إستفسارلرى سببيله بر حقيقتدن، چوق دفعه بيان ايتديگم گبى ينه بر پارچه اوندن بحث ايتمك لزوم اولدى. شويله كه:
    حقائقِ ايمانيه، هر شيدن أوّل بو زمانده أڭ برنجى مقصد اولمق و سائر شيلر ايكنجى، اوچنجى، دردنجى درجه‌ده قالمق و رسالۀِ النورله اونلره خدمت ايتمك أڭ برنجى وظيفه و مدارِ مراق و مقصودِ بِالذّات اولمق لازم ايكن؛ شيمديكى حالِ عالم حياتِ دنيويه‌يى خصوصًا حياتِ إجتماعيه‌يى و بِالخاصّه حياتِ سياسيه‌يى و بِالخاصّه مدنيتڭ سفاهت و ضلالتنه جزا اولارق گلن غضبِ إلٰهينڭ بر جلوه‌سى اولان حربِ عمومينڭ طرفگيرانه، طمارلرى و أعصابلرى تهييج ايدوب باطنِ قلبه قدر، حتّى حقائقِ ايمانيه‌نڭ ألماسلرى درجه‌سنه او ضررلى، فانى آرزولرى يرلشديره‌جك درجه‌سنده بو مشئوم عصر اويله شرينغه ايتمش و ايدييور و اويله آشيلامش و آشيلييور كه؛ رسالۀِ النور دائره‌سى خارجنده بولنان علمالر، بلكه ده وليلر؛ او سياسى و إجتماعى حياتڭ رابطه‌لرى سببيله، حقائقِ ايمانيه‌نڭ حكمنى ايكنجى، اوچنجى درجه‌ده بيراقوب، او جريانلرڭ حكمنه تابع اولارق همفكرى اولان منافقلرى سَور، كندينه مخالف اولان أهلِ حقيقتى بلكه أهلِ ولايتى تنقيد و عداوت ايدر، حتّى حسّياتِ دينيه‌يى او جريانلره تابع ياپارلر.

سس يوق