قسطمونى لاحقه‌سى | توحيدڭ ايكى برهانِ معظّمى | 219
(195-221)

  أى صبرى قارداش! باشڭ صاغ اولسون. جنابِ حق او والده‌مزى مغفرت أيله‌سين! آمين. بنم، قرابتِ نسبيه‌يى إحساس ايدن پارمقلرڭده‌كى نشان و بو يدى سكز سنه عبد المجيددن داها حرارتلى فعالانه قارداشلق وظيفه‌سنى ياپديغڭزدن، ألبته سنڭ مرحومه والده‌ڭ بنم ده والده‌مدر. اونى ده، والده‌م ياننه معنوى قزانجلريمه و دعالريمه حصّه‌دار ايدييورم. جنابِ حق سڭا صبرِ جميل إحسان و او مرحومه‌يى ده غريقِ رحمت أيله‌سين! آمين.
* * *
    عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    بن پك قطعى بر صورتده و بيڭه ياقين تجربه‌لرم نتيجه‌سنده قطعى قناعتم گلمش و أكثر گونلرده حسّ ايدييورم كه: رسالۀِ النورڭ خدمتنده بولنديغم گونده، او خدمتڭ درجه‌سنه گوره قلبمده، بدنمده، دماغمده، معيشتمده بر إنكشاف، إنبساط، فرحلق، بركت گورويورم. هم اوراده ايكن، هم بوراده چوق قارداشلرمدن عين حالتى حسّ ايتدم و ايدييورم. و چوقلرى إعتراف ايدييور كه، ”بز ده حسّ ايدييورز“ ديرلر. حتّى سزه گچن سنه يازديغم گبى، بنم پك آز غدا ايله ياشاديغمڭ سرّى، او بركت ايمش.
    هم إمامِ شافعيدن (رض) روايت وار كه؛ خالص طلبۀِ علومڭ رزقنه، بن كفالت ايده‌بيليرم ديمش. چونكه رزقلرنده وسعت و بركت اولور. مادام حقيقت بودر و مادام خالص طلبۀِ علوم عنواننه رسالۀِ النور شاكردلرى بو زمانده تام لياقت گوسترمشلر؛ ألبته شيمديكى آجلق و قحطه مقابل رسالۀِ النور خدمتنى بيراقمق و ضرورتِ معيشت عذريله، معيشت پشينه قوشمق يرينه أڭ ايى چاره، شكر و قناعت و رسالۀِ النور طلبه‌لگنه تام صاريلمقدر.
 

سس يوق