(إشاراتِ قرآنيه و اوچ كرامتِ عَلوىه و كرامتِ غوثيه حقّندهكى سكّۀِ غيبيه رسالهسنه بر تنبيه و إخطاردر)
بو غايت محرم رسالهلر، ناصلسه معنّد بر نامحرمڭ ألنه بو رسالهلردن بريسى گچمش. غايت سطحى و عناد نظريله بر ايكى يرينه حقسز بر إعتراض ايله أهمّيتلى بر حادثهيه سببيت ويرديگندن؛ بو مجموعه، رسالۀِ النورڭ خاص طلبهلرينه بلكه أخصِّ خواصّه مخصوص اولديغى حالده و بنم وفاتمدن صوڭره إنتشارينه مساعده اولماسيله برابر؛ شيمدى مذكور حادثهنڭ سببيله هركسه دگل، بلكه أهلِ إنصاف و رسالۀِ النورله علاقهدار و طلبهلرندن بولونانلره، خاصلردن بر قاچ شاكردڭ تنسيبيله گوستريلهبيلير فكريله يازدق.
ايكنجى نقطه: بو رساله (سكّۀِ غيبيه) باشدن آشاغىيه قدر بر تك نتيجهيه باقار. بيڭه ياقين أمارهلرله، رسالۀِ النورڭ مقبوليتنه غيبى بر إمضا باصيلديغنى إثبات ايدييور. بويله بر تك دعوايه بو درجه كثرتلى و آيرى آيرى جهتلرده بيڭلر أمارهلر و ايمالر اونى گوسترمسى علم اليقين دگل، بلكه عين اليقين، بلكه حقّ اليقين درجهسنده او دعوايى إثبات ايدر.
اوچنجى نقطه: بو رسالهىى مطالعه ايدن ذاتلر، اينجهدن اينجهيه، خصوصًا جفرى حساباتنه مشغول اولمغه لزوم يوق. هم بر قسمى آڭلاشيلمسه ده ضررى يوق. هم عمومنى اوقومق ده لازم دگل. هم كرامتِ غوثيهنڭ آخرنده، ايكى يوز يگرمى دردنجى صحيفهده، شاملى حافظ توفيقڭ فقرهسندن باشلايوب آخره قدر مطالعهدن صوڭره و باشدهكى مقدّمهيى ده اوقودقدن صوڭره ايستديگى پارچهيى اوقوسون.
* * *