قسطمونى لاحقه‌سى | قره طاغڭ بر ميوه‌سى | 271
(222-286)

  صاقين خواجه‌لرڭ جمعه و جماعتلرينه ايليشمه‌يڭز. إشتراك ايتمه‌سه‌ڭز ده، إشتراك ايدنلرى تنقيد ايتمه‌يڭز. گرچه إمامِ ربّانى ديمش كه: ”بدعه اولان يرلره گيرمه‌يڭز.“ مقصدى، ثوابى اولماز ديمكدر؛ يوقسه، نماز بطّال اولور دگل. چونكه سلفِ صالحيندن بر قسمى، يزيد و وليد گبى شخصلرڭ آرقه‌سنده نماز قيلمشلر. أگر مسجده گيدوب گلمكده كبائره معروض قاليرسه، خلوتخانه‌سنده بولنماسى لازمدر
    ثالثًا: حسن عاطفڭ مكتوبنده، جسور و ثباتكار ذاتلردن (كه أفه‌لر تعبير ايدييور) بحث وار. بز او جسور و ثباتكار يڭى قارداشلريمزى روح و جانله قبول ايدييورز. فقط رسالۀِ النور دائره‌سنه گيرنلر، شخصى جسارتلرينى قيمتلشديرمك ايچون، صارصيلماز بر ثبات و متانته و إخوانلرينڭ تساندينه جدًّا چاليشمغه صرف ايدوب، او جام پارچه‌سى حكمنده شخصى جسارتنى، حقيقت‌پرستلك صدّيقيتنده‌كى فداكارلق ألماسنه چويرمك گركدر
    أوت مسلگمزده إخلاصِ تامّه‌دن صوڭره أڭ بيوك أساس، ثبات و متانتدر. و او متانت جهتيله شيمدى‌يه قدر چوق وقوعات وار كه؛ اويله‌لر، هر برى يوزه مقابل بو خدمتِ نوريه‌ده موفّق اولمش. عادى بر آدم و يگرمى اوتوز ياشنده ايكن، آلتمش يتمش ياشنده‌كى وليلره تفوّق ايتمشلر وار.
    هم بر آدم، كندى باشنه جسارتى گوزل ده اولسه، بر جماعتِ متسانده‌يه گيردكدن صوڭره، اونلرڭ إستراحتنى و صارصيلماملرينى محافظه ايتمك ايچون، او شخصى جسارتى إستعمال ايده‌مز. {سِيرُوا عَلٰى سَيْرِ اَضْعَفِكُمْ} حديثِ شريفنڭ سرّيله حركت ايتمك، هم شيمديلك بو مشوّش وضعيتلرده چوق ضررلى هم خواجه‌لرى، هم أهلِ سياستى رسالۀِ النوره قارشى جبهه آلمغه و تجاوز ايتمگه سببيت ويرن شاپقه و أذان مسئله‌لرى و دجّال و سفيان عنوانلرى، رسالۀِ النور شاكردلرى يبانيلره قارشى لزومسز مدارِ بحث و منازعه ايديلمه‌مك لازمدر و إحتياط ايتمك ألزمدر و إعتدالِ دمّى محافظه ايتمك واجبدر. حتّى سزده جزئى بر إحتياطسزلق، بورايه قدر بزه تأثير ايدييور
 

سس يوق