Искиткеч бер вакыййГга очрадым, бервакыт шушы дошманлыкның бор нәтиҗәсен күрдем: бер динле галим кеше үзенең сәяси фикеренә каршы булган бүтән бер изге галимне кяферлек дәрәҗәсенә җитке-реп мыскыллады. Ә үзенең сәяси фикерендә булган бер мөнафикъны (ике йөзле кешене) хөрмәт итеп мактады. Сәясәтнең шундый начар нәтиҗәләрен күргәч, мин дә

 "Шайтанның шәреннән (явызлыгыннан) сакланган кебек, сәясәттән дә Аллаһка сыенырмын" дип, шул вакыттан бирле сәясәтне ташладым.

БИШЕНЧЕ ВӘҖИҺ. "Әл-һүббү филлаһ" (Аллаһ өчен ярату), "вәл-богзу филлаһ" (Аллаһ өчен дошман-лык кылу), "вәлхөкмү лиллаһ" (Аллаһ өчен хөкем бирү). Кеше, шушы кагыйдәләр белән гамәл кыйл-маса, мөэминнәр арасында дошманлык, аерымлык, фетнә булыр.

Гыйбрәтле бер вакыйга китерәм. Бервакыт хәзрәте Гали разыйаллаһу ганһ бер кяферне җиргә еккан. Кылыч белән муенын кисәргә ниятләнгән вакытта, ул кяфер аңа төкергән. Хәзрәте Гали, ул төкергәч, аны үтерүдән тыелган. Ул кяфер хәзрәте Галидән сорады: "Нигә мине үтермәдең?" Хәзрәте Гали әйтте: "Мин сине Аллаһның ризалыгы өчен үтерергә телә-дем. Ләкин миңа төкергәч, нәфсем үпкәләде.-Бу из-гелеккә нәфсемнең хиссе катнашканлыгы сәбәпле, ихласым бозылды. Шуның өчен сине үтермәдем", -диде. Ул кяфер әйтте: "Мине тиз генә үтерсен дип, сине кыздырыр өчен сиңа төкергән идем. Болай бул-гач, сезнең динегез шул дәрәҗәдә яхшы, тугры һәм саф икән. Димәк, ул дин - хак дин", - дип, исламны кабул итте.