ЛӘМАЛАР | Егерме бишенче ләма | 6
(1-16)

      Менә, иң әүвәл, хисапсыз яралы һәм хасталыклы бу зур мәгънәви гәүдәнең хәтсез хасталыкларына ныклы дару һәм ныклы шифа бирүче бер тиръяк (көчле дару) булган иман даруын эзләү һәм игътикадыңны (инануыңны) төзә­тү кирәктер ки, ул даруны табуда иң кыска юл - бу матди хасталыкның ерт­кан гафләт пәрдәсе артыннан сиңа гаҗизлегең һәм загыйфьлегең тәрәзә­се аша күрсәткән бер Кадир-е Зүлҗәлалнең кодрәтен һәм рәхмәтен танудыр. Әйе, Аллаһны танымаганның ба­шында дөнья тулы бәла бардыр. Алла­һны таныганның дөньясы нур һәм мәгънәви сөенеч белән тулыдыр. Дәрәҗәсенә күрә, иман куәте белән хис итәр. Бу иманнан килүче мәгънәви сөенеч, шифа һәм ләззәт астында кеч­кенә матди хасталыкларның кайгысы эрер, изелер.

 

     ТУГЫЗЫНЧЫ ДӘВА: Әй, Яратучысын таныган хаста! Хасталыклардагы кайгы, шөбһә һәм курку исә, хаста­лыкның кайчак үлемгә сәбәп булуы аркасыннандыр. Үлем - гафиллек кара­шыннан һәм тышкы күренешеннән куркыныч бул­ганлыктан, аңа сәбәп булган хаста­лыклар куркыта, тынгысызлык бирә.

     Беренчедән, бел һәм катгый иман ит ки: “әҗәл тәкъдирдәндер, үзгәрмәс”. Бик авыр хасталарның баш очында кайгыдан елаган сәламәт кешеләр үлеп киткәннәр.. ә ул авыр хасталар шифа табып яшәвен дәвам иткәннәр...

     Икенчедән, үлем тышкы яктан кү­ренгәне кебек куркыныч түгел. Күп рисаләләрдә гаять катгый, шиксез, шөбһәсез бер сурәттә, Коръән-е Хәким биргән бер нур белән исбат иттек ки: Иман әһелләре өчен үлем, хәят вазифасыннан бер азат булу­дыр; һәм дөнья мәйданындагы им­тиханда әзерләнү һәм үтәү булган гый­бадәттән бер тәнәфестер; һәм теге дөньяга киткән йөздән туксан тугыз дус һәм туган-тумача белән кавы­шуга бер мөмкинчелектер; һәм хакыйкый ватанына һәм мәңгелек сәгадәт (бәхет) җиренә керергә бер чарадыр; һәм дөнья зинданыннан җәннәт бакчасына бер дәгъвәттер; һәм Халик-ы Рахименең фазлыннан (рәхмә­теннән) үзенең хезмәтенә каршы түләү алуга бер нәүбәттер (чираттыр). Үлемнең асылы ха­кыйкать ягыннан караганда шулай булганга күрә; аңа куркыныч итеп карау түгел, ки­ресенчә, рәхмәт һәм сәгадәтнең бер башлангычы итеп карарга кирәктер. Һәм Вәли затларның бер өлешенең үлемнән куркуының сәбәбе, үлемнең дәһшәтле булуыннан түгелдер. Бәлки тагын да күбрәк хәерле эшләр казана­чакмын диеп, хәят вазифасының дәвам итүеннән казаначак хәерләр өчендер. Әйе, иман әһелләре өчен үлем - рәхмәт ишегедер. Далаләт әһелләре (бозыклар) өчен - мәңгелек караңгылык коесыдыр.

 

      УНЫНЧЫ ДӘВА: Әй, кирәксезгә кайгыручы хаста! Син хасталыгыңның авырлыгыннан кайгырасың. Ул кайгы­руың синең хасталыгыңны авырайтыр. Хасталыгыңның җиңелә­юен теләсәң, кайгырмаска тырыш. Ягъни хасталыкның файдаларын, савабын һәм тиз үтәчәген уйла, кай­гыруыңны ташла, хасталыкның тамырын кис. Әйе, кайгыру хасталыкны ике мәртәбә арттырыр; матди хасталыкның астында кайгыру нәтиҗәсендә мәгънәви бер хасталыкны кальбеңә куяр; матди хасталык аңа таяныр, дәвам итәр.

Тавыш юк