Агар маҳбус зулман маҳкум этилган бўлса, фарз намозини ўқиш шарти билан, ҳар бир соати бир кунлик ибодат кунига ўтади, шунингдек, у ҳибс у учун бир чиллахонаи узлат бўлиб, эски замонларда ғорларга кириб ибодат этган мунзавий солиҳлардан ҳисобланишлари мумкин.

Агар маҳбус фақир, кекса, хаста ва иймон ҳақиқатларига муштоқ бўлса, фарзини адо этиш ва тавба қилиш шарти билан, ҳар бир соати йигирма соатлик ибодат бўлиб, ҳибс унинг учун бир истироҳатхона, уни марҳамат ила парваришлаётган дўстлари учун бир муҳаббатхона, бир тарбияхона, бир дарсхона ҳукмига ўтади. Ўзи ҳибсда эканига қарамай, ташқаридаги мушавваш, ҳар тарафга ёйилган гуноҳларнинг. ҳужумидан қутулгани учун янада кўпроқ хушланиши мумкин. Ҳибсдан том тарбия олади. Чиққанида эса, бир қотил, бир қасоскор ўлароқ эмас, балки тавбакор, тажрибали, тарбияли, миллатга манфаатли бир одам бўлиб чиқади. Денгизли ҳибсида ётганлар оз вақт ичида "Нурлар"дан фавқулода ҳусни ахлоқ дарсини олганларини кўрган баъзи алоқадор зотлар ҳатто: "Тарбия учун ўн беш йил ҳибсга ташлашдан кўра, ўн беш ҳафта "Рисолаи Нур" дарсини олсалар, бу уларни ҳибсдан кўра кўпроқ ислоҳ этади", дейишган.