Аммо Қуръоннинг нуроний йўли эса залолат аҳли чекаётган барча яраларни иймон ҳақиқатлари билан даволайди. Аввалги йўлдаги жами зулматларни кетказади. Залолат ва ҳалокатнинг барча эшикларини ёпади. Шундайки:

Инсоннинг заифлик ва ожизлигини, фақирлик ва эҳтиёжини бир Қодийри Раҳиймга таваккул қилиш билан даволайди. Ҳаёт ва вужуднинг юкини Унинг қудратига ва раҳматига топшириб, ўз зиммасига олмай, балки ўзи ул ҳаёти ва нафсига мингандек бир роҳатбахш мақомга чиқади. Ўзини "гапирадиган бир ҳайвон" эмас, балки ҳақиқий бир инсон ва мақбул бир мусофири Раҳмон эканини билдиради. Дунё бир мусофирхонаи Раҳмон эканини кўрсатиш билан ва дунёдаги мавжудот Илоҳий исмларнинг ойналари эканини, ундаги санъат асарлари эса, ҳар вақт янгиланиб турадиган Самадоний мактублар эканини билдириш билан, инсондаги дунёнинг фонийлигидан ва ашёларнинг заволидан ва фоний нарсаларга бўлган муҳаббатдан келиб чиққан яраларини гўзал бир тарзда даволайди ва ваҳималарнинг зулматидан қутқаради.