қудратини кўрсатадиган ва ул ҳашр ва нашр ичида, ниҳоят даражада чалкаш ва ихтилот ичида юксак даражада имтиёз ва тафриқ ила иҳотаи илмийясини кўрсатадиган ва бутун Самовий фармонларида башарнинг ҳашрини ваъд этиш билан бутун қулларининг назарини саодати абадийяга қаратган ва бутун мавжудотни бошни бошга, елкани елкага, қўлни кўлга бердириб, амр ва иродасида айлантириб, бирбирига ёрдамчи ва тобеъ қилиш билан азамати Рубубийятини кўрсатган ва инсонни коинот дарахтининг энг жамиъ, энг нозанин, энг ноздор ва энг ниёздор бир меваси қилиб яратиб, ўзига мухотаб деб қабул қилиб, ҳар нарсани унга тобеъ қилароқ унга бу қадар аҳамият берганини кўрсатган бир Қодийри роҳийм, бир Алийми Ҳакийм зот Қиёматни келтирмасин, Маҳкамаи Куброни очолмасин, Жаннат ва Жаҳаннамни яратмасин?! Иўқ ва асло...

Ҳа, бу оламнинг Мутасаррифи Зишони ҳар ерда, ҳар йили, ҳар куни бу уйда муваққат рўйи заминда Ҳашри Акбарнинг ва Майдони Қиёматнинг жуда кўп мисолларини, намуналарини ва ишоратани ижод этмоқда.

Аз жумла: Ҳашри баҳорийда кўряпмизки, бешолти кун мобайнида ҳайвонот ва набототнинг уч юз мингдан зиёд катта-кичик навъларини ҳашр этиб нашр қиляпти.