23-ҳошия. Куфр мавжудотнинг қийматини исқот ва маъносизлик билан туҳмат қилганидан бутун коинотга қарши бир ҳақоратдир. Ва мавжудот ойиналарида кўринган Исмларнинг жилвасини инкор қилиш бўлганидан бутун Илоҳий Исмларга қарши бир тазйифдир. Мавжудотнинг Ваҳдонийятига бўлган шаҳодатларини рад этганидан бутун махлуқотга қарши бир такзибдир. Мана шу хислатлари билан у истеъдоди инсонийни шундай бузадики, Салоҳ ва хайрни қабул этишга лаёқати қолмайди. Ҳам бу иш бир зулми азимдирки, умум махлуқотнинг ва бутун Асмои Илоҳийянинг ҳуқуқига бир тажовуздир. Хуллас, бу ҳуқуқнинг муҳофазаси ва кофирнинг нафси яхшиликка қобилиятсиз эканлиги куфрга авф бўлмаслигини иқтизо этади.

Шу маънони ифода этади.

Ал-ҳосил. Дунёда бундан кўра тўғри бир хабар, бундан кўра соғлом бир даъво, бундан кўра очиқ бир ҳақиқат бўлмас... Демак, шубҳасиз, дунё бир экинзордир. Маҳшар эса - бир байдардир, хирмондир. Жаннат ва Жаҳаннам эса - биттадан махзандирлар.

n Ўнинчи Ҳақиқат - Боби Ҳикмат, Иноят, Раҳмат, Адолат бўлиб, Ҳакийм, Карийм, Одил, Роҳийм исмларининг жилвасидир.