Шу лаззатли ризқ ва неьмат қисқа ва му-ваққат бир лаззати зоҳирийяси билан баробар доимий, ҳақиқиц ҳадсиз бир лаззатни ва завқни ташувчи илтафоти Раҳмонийни шукр орқали қозонтиради. Яъни, раҳмат хазиналарининг Молики Кариймининг ҳад-сиз лаззатли илтафотини ўйлатиб, шу дунёда ҳам Жаннатнинг боқий бир завқини маьнан тотгиради. Хуллас, ризқ шукр юситаси билан бениҳоя қийматдор ва бой бир хазинаи жомиъа бўлса, шукрсизлик билан ниҳоят даражада тубанга кетади.

"Олтинчи Суз"да баён қилингани каби, лисондаги қувваи зоиқа Жаноби Ҳақнинг ҳисобига, яъни, маьнжий вазифаи шукронийя билан ризққа мутаважжиҳ бўлса, унда талдаги ул қувваи эоиқа Pаҳмати Бениҳояи Илоҳийянинг ҳадсиз матбахларига шокир бир муффаттиш; ҳомид бир нозири олиқадр ҳукмида бўлади.

Агар нафс ҳисобига бўлса, яъни, ризқни инвом этганнинг шукрини ўйламасдан мутаважжиҳ бўлса, тилдаги ул қувваи зоиқа бир нозири олиқадр мақомидан ботин фаб-рикининг тақиқчиси, меъда охурининг бир дарвозабони даражасига суқут этади. Энг юксак мақомдан энг адно мақомга тушади. Коинот Холиқининг ҳикматига зид ва мухо-лиф бир вазиятга тушади.