Ҳа, ҳар ким коинотни ўз ойинаси ила кўради. Жаноби Ҳақ инсонни коинот учун бир миқёс, бир мезон суратида яратгандир. Ҳар инсонга бу оламдан бўлак яна бошқа бир олам бергандир. Бу оламнинг рангини у инсоннинг қалбий эътиқодига кўра намоён этади. Масалан, ғоят маъюс ва мотамли ҳолатда йиғлаган бир инсон мавжудотни ҳам йиғлоқ ва маъюс суратда кўради. Ғоят сурурли ва нашъали, севинчли ва камоли нашъасидан кулган одам коинотни ҳам нашъали, кулар ҳолатда кўради. Шунингдек, мутафаккирона ва жиддий бир суратда ибодат ва тасбиҳ этган одам мавжудотнинг ҳақиқатан ҳам мавжуд ва муҳаақ бўлган ибодат ва тасбиҳотларини бир даража кашф этади, кўради. Ғафлат ила ва ёки инкор ила ибодатни ғарк этган одам мавжудотнинг ҳақиқати камолотига тамоман зид ва хилоф ва хато бир суратда ваҳима этади ва маънан уларнинг ҳуқуқига тажовуз қилади.

Ҳам намозни тарк этган ул кимса ўзига ўзи молик бўлмагани учун ўз моликининг бир бандаси бўлган нафсига зулм қилади. Молики эса, ул бандасининг ҳаққини унинг нафси амморасидан олмоқ учун даҳшатли равишда қўрқитади.