Ва мудҳиш йиртқичлар, аждарҳолар, дея мен гумон қилган махлуқларим эса, мунис туя, ҳўкиз, қўй, эчки каби уй хайвонлари эканини кўрдим.

ояти каримасини ўқидим, бу воқеадан ўзимга келдим.

Хуллас, у икки тоғ - ҳаётнинг бошланиши ва ниҳояси, яъни, олами ар ва олами барзоҳдир. Ул кўприк эса - ҳаёт йўлидир. Ул ўнг тараф - ўтмиш замондир. Сўл тараф эса - истиқболдир. Ул чўнтак чироғи - худбин ва билганига эътимод этган ва самовий ваҳийни тингламаган анонияти инсонийядир. Йиртқич деб гумон қилинган у нарсалар эса - олам ҳодисалари ва ажиб махлуқларидир.