Хуллас, анониятига эътимод этган, ғафлат зулумотига тушган, залолат қоронғусига мубтало бўлган одам у воқсадаги аввалги ҳолимга ўхшайдики, у чўнтак чироғи каби нуқсонли ва залолатолуд бир маълумот нла мозий замонни бир буюк мозор суратида, адамолуд бир зулумот ичида курмоқда. Истиқболни эса, ғоят тўфонли ва тасодифга боғлиқ бўлган бир ваҳшатгоҳ ҳолида кўради. Ҳам ҳар бири Ҳакийми Роҳиймнинг биттадаи мусаххар маъмури бўлган ҳодисот ва мавжудотни зарарли йиртқичлар қилиб билдиради.

ҳукмнга мазҳар этади.

Агар Илоҳий ҳидоятга зришса, қалбига имон кирса, нафснинг фирьавиияти қирилса, Китобуллоҳни тиигласа. у воқеадаги иккинчи ҳолимга ўхшаяжакдир. У вақт бпрдан коинот кундуз рангини олади.