Илоҳий нур ила тўлади. Олам

Оятини ўқийди. Мозий замониии бир улкан мозор сифатида кўрмайди, балки ҳар бир асрни бир Набийнинг ва ёки Авлиёнинг тахти раёсатида қуллик вазифасини бажо келтирган, ҳаёт вазифаларини битирган мусаффо руҳлардан ташкил топган жамоатларнинг "Аллоҳу Акбар" деб олий мақомларга учишларини ва мустақбал тарафига ўтмоқларини қалб кўзи ила кўради. Сўл тарафига назар ташлаб, тоғлар мисол баъзи барзоҳий ва ухровий инқилоблар орқаларида Жаннат боғларидагй саодат саройларида ташкил этилган бир Раҳмоний зиёфатни ул имон нури ила узоқдан фарқлаб етади. Ва тўфон. вабо, зилзила каби ҳодисаларни зиммасига вазифа юкланган ҳодисалар деб билади. Баҳордаги тўфонни ва ёмғир каби ҳодисаларни суратан қалбга озор бергувчи, маъиан эса, жуда латиф ҳикмагларга сабаб суратида кўради. Ҳатто ўлимни абадий ҳаётнинг муқаддимаси ва қабрни абадий саодатнинг эшиги деб кўради. Яна бошқа жиҳатларини сен ўзинг қиёс айла. Ҳақиқатни шу мисолга татбиқ эт...