Дваесет и трети збор | Прв Дел | 8
(1-15)
      " Спушти го својот тежок товар и олабави се. "
        А тој одговорил :
        " Не, нема да го спуштам, може да се загуби, јас сум доволно моќен, својата стока да ја чувам врз моите плеќи и на мојата глава.  "
        Повторно му било речено :
      " Овој султанов брод кој не носи и вас и нас е сигурен, стоката ќе ти биде многу подобро сошувана. Тебе може да ти се заврти во главата и можеш заедно со својот товар да паднеш во морето. Покрај тоа како времето одминува ќе се умориш, оваа искривена плешка и оваа глава без памет, како времето одминува не ќе може да се подсобере снага за овој се потежок товар. Дури и капетанот ако те забележи во ваква состојба или ќе те избрка, бидејќи си глупав, или че рече   " Предавник, не верува во нашиот брод, не исмејува нас. Фрлете го во затвор!  " ќе нареди, а освен тоа секој ќе се смее. Во очите на они кои внимателно те следат со надуеноста која што ја покажува твојата слабост, со горделивоста која што ја покажува твојата немоќ, со извештаченоста која ја покажува твојата дволичност и нискост, придонесуваш секому да му бидеш играчка, сите да ти се смеат.  "
Дури по овие зборови овој беден човек се опамети, го спушти својот товар и седна врз него.
  " Ох! Аллах да те благослови, се спасив од маките, од затворот и од подсмевот  " , рекол човекот.
   Ете, еј ти човеку,што не Му се препушташ на Аллах џ.ш.! И ти си како тој човек, затоа опамети се и потпри се врз Аллах џ.ш. Ќе се ослободиш од зависноста на целата вселена, од стравот пред сите случки, од истакнувањето на самиот себе, од понижувањата, од казните во вечниот живот и од робувањето на овосветските притисоци.
нема глас

Дваесет и трети збор