Voorbeelden van degene die alles toe­vertrouwt en degene die dit niet doet lijken op dit verhaaltje: Er waren eens twee perso­nen die op hun rug en op hun hoofd zware bagage droegen. Ze kochten een ticket voor een groot schip en gingen aan boord. Eén van hen legde meteen nadat hij aan boord was zijn zware lasten neer, ging erop zitten en genoot van het uitzicht. De andere persoon was dom en koppig en legde zijn spullen niet neer. Men zei tegen hem: “Leg je zware las­ten op het schip neer en maak het jezelf gemakkelijk.” Hij zei echter: “Nee, ik zal het niet neerleggen. Misschien slaat het over­boord. Ik ben sterk genoeg. Ik zal mijn spullen op mijn hoofd en op mijn rug beschermen.” Toen werd er tegen hem gezegd: “Dit veilige schip van de koning, dat ons en jou draagt, is veel sterker. Het beschermt jouw spullen veel beter. Mis­schien gaat dadelijk jouw hoofd draaien en val je met je spullen en al in zee. En hoe langer jij je energie verspilt hoe slapper je wordt. Jouw gebogen rug en jouw verstandeloze hoofd zullen de kracht niet op kunnen brengen om die lasten, die alsmaar zwaarder lijken te wor­den, te blijven dragen. En als de ka­pitein je in deze situatie ziet zal hij je wegja­gen omdat hij denkt dat je gek bent, of hij zal jou in de gevangenis laten gooien omdat je zijn schip niet vertrouwt en jij hem ontrouw bent. En tevens sta je zo voor gek. Want vol­gens de goed oplettende per­so­nen maak je van jezelf een dwaas door op te scheppen en zo je zwakte te tonen, door eigenwijs te zijn en zo je behoeftigheid duidelijk te maken en met je onecht gedrag je laaghartig­heid en onechtheid te tonen. Iedereen zal je uitlachen.” Hierna kreeg deze zielige man zijn verstand terug, legde zijn lasten neer en ging erop zitten. “Oh!.. Moge Allah tevreden zijn met je. Ik ben gered van de moeite, de gevangenis en het belachelijke gedrag.”

Zie, mens zonder vertrouwen! Gebruik je verstand ook zoals deze persoon en stel je vertrouwen in Allah. Hierdoor word je gered van bedelarij in het bestaan en de angst van elke gebeurtenis en je eigen ego en het schandelijke gedrag en de straf in het hier­namaals en de kwellingen van de gevangenis van deze wereld...

Het vierde punt: geloof maakt van de mens een mens. En maakt van een mens zelfs een koning. Vandaar dat het de oor­spron­ke­lijke opdracht van de mens is om te geloven en smeekbeden te verrichten. Ongeloof maakt van een mens een erg machteloos beest.

Van de duizenden bewijzen voor dit feit is het verschil tussen een mens en een dier een open bewijs­stuk en een onweerlegbaar feit. Ja, dat een mens alleen maar mens is door het geloof wordt duidelijk in het verschil tussen de komst naar deze wereld van een mens en die van een dier. Want wan­neer een dier naar deze wereld komt is het net alsof dat dier in een andere wereld lessen heeft gevolgd en precies in overeen­stemming met zijn taak naar deze wereld komt, oftewel ze worden naar deze wereld gestuurd. In twee uur of in twee dagen of in twee maanden leert dat dier alles wat het in zijn le­ven nodig heeft, wat zijn verband met het bestaan is en welke rechten dat dier in zijn leven heeft en komt met deze vaardigheid naar de wereld. De vaardig­heid in zijn doen en de levenskracht die een mens in twintig jaar opdoet, leert een bij of een mus in twintig dagen, dat wil zeggen het wordt hun ingegeven. Hieruit blijkt dus dat het niet de oorspronkelijke opdracht van een dier is om zichzelf te ontplooi­en met studie, met wetenschap zichzelf te ontwikke­len, of door het tonen van zijn machteloosheid hulp te wensen en smeekbeden te verrich­ten. Misschien bestaat hun opdracht wel uit het ver­richten van de taak waarvoor het dier ge­schapen is, een Godsdienst­uitoefening in daden.