گل گيده‌لم، شو آطه‌ده بيوك بر إجتماع وار. بتون مملكت أشرافى اوراده طوپلانمشلر. باق، پك بيوك بر نشانى طاشييان بر ياورِ أكرم بر نطق اوقويور. او شفقتلى پادشاهندن بر شيلر ايسته‌يور. بتون أهالى: ”أوت، أوت بز ده ايسته‌يورز“ دييورلر. اونى تصديق و تأييد ايدييورلر. شيمدى ديڭله، بو پادشاهڭ سَوْگيليسى دييور كه:

”أى بزى نعمتلريله پرورده ايدن سلطانمز! بزه گوسترديگڭ نمونه‌لرڭ و گولگه‌لرڭ أصللرينى، منبعلرينى گوستر. و بزى مقرِّ سلطنتڭه جلب ايت. بزى بو چوللرده محو ايتديرمه. بزى حضوريڭه آل. بزه مرحمت ايت. بوراده بزه طاتديرديغڭ لذيذ نعمتلريڭى اوراده ييدير. بزى زوال و تبعيد ايله تعذيب ايتمه. سڭا مشتاق و متشكّر شو مطيع رعيتڭى باشى بوش بيراقوب إعدام ايتمه.“ دييور و پك چوق يالوارييور. سن ده ايشيدييورسڭ. عجبا بو قدر شفقتلى و قدرتلى بر پادشاه، هيچ ممكن ميدر كه؛ أڭ أدنا بر آدمڭ أڭ أدنا بر مرامنى أهمّيتله يرينه گتيرسين، أڭ سَوْگيلى بر ياورِ أكرمنڭ أڭ گوزل بر مقصودينى يرينه گتيرمه‌سين؟ حالبوكه او سَوْگيلينڭ مقصودى، عمومڭ ده مقصوديدر. هم پادشاهڭ مرضيسى، هم مرحمت و عدالتنڭ مقتضاسيدر. هم اوڭا راحتدر، آغير دگل. بو مسافرخانه‌لرده‌كى موقّت نزهتگاهلر قدر آغير گلمز. مادام نمونه‌لرينى گوسترمك ايچون بش آلتى گون سيرانگاهلره بو قدر مصرف ايدييور، بو مملكتى قوردى. ألبته حقيقى خزينه‌لرينى، كمالاتنى، هنرلرينى مقرِّ سلطنتنده اويله بر طرزده گوستره‌جك، اويله سيرانگاهلر آچاجق كه، عقللرى حيرتده بيراقه‌جق.

ديمك بو ميدانِ إمتحانده اولانلر، باشى بوش دگللر؛ سعادت سرايلرى و زندانلر اونلرى بكله‌يورلر...