سوزلر | اون اوچنجى سوز | 198
(182-215)

أگر فقير و إختيار و خسته و ايمان حقيقتلرينه مشتاق ايسه؛ فرضنى ياپمق و توبه ايتمك شرطيله هر بر ساعتلرى يگرميشر ساعت عبادت اولوب حپس اوڭا بر إستراحتخانه و مرحمتكارانه اوڭا باقان دوستلر ايچون بر محبّتخانه، بر تربيه‌خانه، بر درسخانه حكمنه گچر. او حپسده طورمقله خارجده‌كى مشوّش، هر طرفده‌كى گناهلرڭ هجومنه معروض سربستيتدن داها زياده خوشلانه‌بيلير. حپسدن تام تربيه آلير. چيقديغى زمان بر قاتل، بر منتقم اولارق دگل، بلكه توبه‌كار، تجربه‌لى، تربيه‌لى، ملّته منفعتلى بر آدم چيقار. حتّى دڭزلى حپسنده‌كى ذاتلرڭ آز زمانده نورلردن فوق العاده حسنِ أخلاق درسنى آلانلرينى گورن بعض علاقه‌دار ذاتلر ديمشلر كه: ”تربيه ايچون اون بش سنه حپسه آتمقدن ايسه، اون بش هفته رسالۀِ نور درسنى آلسه‌لر، داها زياده اونلرى إصلاح ايدر.“


مادام ئولوم ئولمه‌يور و أجل گيزليدر، هر وقت گله‌بيلير و مادام قبر قپانمه‌يور، قافله قافله آرقه‌سنده گلنلر اورايه گيروب غائب اولويورلر و مادام ئولوم، أهلِ ايمان حقّنده إعدامِ أبديدن ترخيص تذكره‌سنه چوريلديگى، حقيقتِ قرآنيه ايله گوستريلمش و أهلِ ضلالت و سفاهت حقّنده گوز ايله گورونديگى گبى بر إعدامِ أبديدر؛ بتون محبوباتندن و موجوداتدن بر فراقِ لا يزاليدر. ألبته و ألبته هيچ شبهه قالماز كه، أڭ بختيار اودر كه؛ صبر ايچنده شكر ايتمك و حپس مدّتندن تام إستفاده ايده‌رك نورلرڭ درسنى آلارق إستقامت دائره‌سنده، ايماننه و قرآنه خدمته چاليشمقدر.


أى ذوق و لذّته مبتلا إنسان! بن يتمش بش ياشمده بيڭلر تجربه‌لرله و حجّتلرله و حادثه‌لرله عين اليقين بيلدم كه: حقيقى ذوق و ألمسز لذّت و كدرسز سَوينج و حياتده‌كى سعادت يالڭز ايمانده‌در و ايمان حقيقتلرى دائره‌سنده بولونور. يوقسه دنيوى بر لذّتده چوق ألملر وار. بر اوزوم دانه‌سنى يديرر، اون طوقات وورور گبى حياتڭ لذّتنى قاچيرر.


سس يوق