سوزلر | اون اوچنجى سوز | 195
(182-215)

الحاصل، گنجلك گيده‌جك. سفاهتده گيتمش ايسه، هم دنياده، هم آخرتده، بيڭلر بلا و ألملر نتيجه ويرديگنى و اويله گنجلر أكثريتله سوءِ إستعمال ايله، إسرافات ايله گلن أوهاملى خسته‌لقله خسته‌خانه‌لره و طاشقينلقلريله حپسخانه‌لره ويا سفالتخانه‌لره و معنوى ألملردن گلن صيقنتيلرله ميخانه‌لره دوشه‌جكلرينى آڭلامق ايسترسه‌ڭز؛ خسته‌خانه‌لردن و حپسخانه‌لردن و قبرستانلردن صوريڭز. ألبته خسته‌خانه‌لرڭ أكثريتله لسانِ حالندن، گنجلك سائقه‌سيله إسرافات و سوءِ إستعمالدن گلن خسته‌لقدن أنينلر، أيواهلر ايشتديگڭز گبى؛ حپسخانه‌لردن دخى، أكثريتله گنجلگڭ طاشقينلق سائقه‌سيله غيرِ مشروع دائره‌ده‌كى حركاتڭ طوقاتلرينى يين بدبخت گنجلرڭ تأسّفلرينى ايشيده‌جكسڭز. و قبرستانده و متماديًا اورايه گيرنلر ايچون قپولرى آچيلوب قپانان او عالمِ برزخده (أهلِ كشف القبورڭ مشاهداتيله و بتون أهلِ حقيقتڭ تصديقى ايله و شهادتيله) أكثر عذابلر، گنجلك سوءِ إستعمالاتنڭ نتيجه‌سى اولديغنى بيله‌جكسڭز. هم نوعِ إنسانڭ أكثريتنى تشكيل ايدن إختيارلردن و خسته‌لردن صوريڭز. ألبته أكثريتِ مطلقه ايله أسفلر، حسرتلر ايله ”أيواه گنجلگمزى بادِ هوا، بلكه ضررلى ضايع ايتدك. صاقين بزم گبى ياپمايڭز.“ دييه‌جكلر. چونكه بش اون سنه‌لك گنجلگڭ غيرِ مشروع ذوقى ايچون، دنياده چوق سنه‌لر غم و كدر و برزخده عذاب و ضرر و آخرتده جهنّم و سقر بلاسنى چكن آدم، أڭ آجينه‌جق بر حالده اولديغى حالده {اَلرَّاضِى بِالضَّرَرِ لاَ يُنْظَرُ لَهُ} سرّيله هيچ آجينمغه مستحق اولاماز. چونكه ضرره رضاسيله گيرنه مرحمت ايديلمز و لايق دگلدر. جنابِ حق بزى و سزى، بو زمانڭ جاذبه‌دار فتنه‌سندن قورتارسين و محافظه أيله‌سين، آمين...


سس يوق