سوزلر | اون اوچنجى سوز | 193
(182-215)

ايشته حيات بويله‌در. حياتڭ لذّتنى و ذوقنى ايسترسه‌ڭز، حياتڭزى ايمان ايله حياتلانديريڭز و فرائضله زينتلنديريڭز و گناهلردن چكينمكله محافظه ايديڭز. هر گون و هر يرده و هر وقت وفياتلرڭ گوستردكلرى دهشتلى حقيقتِ موت ايسه، سزه (باشقه گنجلره سويله‌ديگم گبى) بر تمثيل ايله بيان ايدييورم:


مثلا، بوراده گوزيڭز اوڭنده بر دار آغاجى ديكيلمش. اونڭ ياننده بر پيانقو (فقط پك بيوك بر إكراميه بيلتلرى ويرن) دائره‌سى وار. بز بوراده‌كى اون كيشى على كلّ حال، ايستر ايسته‌مز، هيچ باشقه چاره يوق، اورايه دعوت ايديله‌جگز، بزى چاغيره‌جقلر. و چاغيرمه زمانى گيزلى اولماسندن هر دقيقه، يا ”گل إعدام بيلتنى آل، دار آغاجنه چيق!“ وياخود ”گل، ميليونلر آلتون قزانديران بر إكراميه بيلتى سڭا چيقمش گل، آل!“ ديمه‌لرينى بكلركن، بردن قپويه ايكى آدم گلدى. برى يارى چيپلاق گوزل و آلداتيجى بر قادين، ألنده ظاهرًا غايت طاتلى، فقط زهرلى بر حلوا گتيروب يديرمك ايسته‌يور. ديگر برى ده؛ آلداتماز و آلدانماز جدّى بر آدم، او قادينڭ آرقه‌سندن گيردى. ديدى كه: ”سزه بر طلسم، بر درس گتيردم. بونى اوقوسه‌ڭز، او حلوايى يمزسه‌ڭز، او دار آغاجندن قورتولورسڭز. بو طلسم ايله، او أمثالسز إكراميه بيلتنى آليرسڭز. ايشته بو دار آغاجنده ذاتًا گوزيڭزله گورييورسڭز كه، بال يينلر اورايه گيرييورلر و اورايه گيرنجه‌يه قدر او حلوانڭ زهرندن دهشتلى قارين صانجيسى چكييورلر و او بيوك إكراميه بيلتنى آلانلر چندان گورونمه‌يورلر و ظاهرًا اونلر ده او دار آغاجنه چيقدقلرى گورونويور. فقط اونلر آصيلمادقلرينى، بلكه اورادن قولايجه إكراميه دائره‌سنه گيرمك ايچون باصامق ياپدقلرينى ميليونلر شاهدلر وار، خبر ويرييورلر. ايشته پنجره‌لردن باقڭز. أڭ بيوك مأمورلر و بو ايشله علاقه‌دار بيوك ذاتلر يوكسك سسله إعلان ايدييورلر و خبر ويرييورلر كه؛ او دار آغاجنه گيدنلرى عين اليقين گوزيڭز ايله گورديگڭز گبى، بو إكراميه بيلتنى طلسمجيلر آلدقلرينى هيچ شك و شبهه‌سز گوندوز گبى قطعى بيليڭز.“ ديدى.


سس يوق