سوزلر | اون اوچنجى سوز | 202
(182-215)
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ ❊ وَ اِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اﷲِ وَ بَرَكَاتُهُ اَبَدًا دَائِمًا

أى حپس آرقداشلرم و دين قارداشلرم!

سزه هم دنيا عذابندن، هم آخرت عذابندن قورتاره‌جق بر حقيقتى بيان ايتمك، قلبمه إخطار ايديلدى. او ده شودر:

مثلا: بريسى برينڭ قارداشنى ويا بر أقرباسنى ئولديرمش. بر دقيقه إنتقام لذّتيله بر قتل، ميليونلر دقيقه هم قلبى صيقنتى، هم حپس عذابنى چكديرر و مقتولڭ أقرباسى دخى إنتقام أنديشه‌سيله و قارشيسنده دشمننى دوشونمه‌سيله، حياتنڭ لذّتنى و عمرينڭ ذوقنى قاچيرر. هم قورقو، هم حدّت عذابنى چكييور. بونڭ تك بر چاره‌سى وار. او ده قرآنڭ أمر ايتديگى و حق و حقيقت و مصلحت و إنسانيت و إسلاميت إقتضا و تشويق ايتدكلرى اولان، باريشمق و مصالحه ايتمكدر.

أوت، حقيقت و مصلحت صلحدر. چونكه أجل بردر، دگيشمز. او مقتول، هر حالده أجل گلديگندن داها زياده قالميه‌جقدى. او قاتل ايسه، او قضاءِ إلٰهيه‌يه واسطه اولمش. أگر باريشمق اولمازسه، ايكى طرف ده دائما قورقو و إنتقام عذابنى چكرلر. اونڭ ايچوندر كه؛ ”اوچ گوندن فضله بر مؤمن ديگر بر مؤمنه كوسمه‌مك“ إسلاميت أمر ايدييور. أگر او قتل، بر عداوتدن و بر كينلى غرضدن گلمه‌مشسه و بر منافق او فتنه‌يه وسيله اولمش ايسه؛ چابوق باريشمق ألزمدر. يوقسه او جزئى مصيبت بيوك اولور، دوام ايدر. أگر باريشسه‌لر و ئولديرن توبه ايتسه و مقتوله هر وقت دعا ايتسه، او حالده هر ايكى طرف چوق قزانيرلر و قارداش گبى اولورلر. بر گيتمش قارداشه بدل، بر قاچ ديندار قارداشلرى قزانير. قضا و قدرِ إلٰهى‌يه تسليم اولوب دشمننى عفو ايدر و بِالخاصّه مادام رسالۀِ نور درسنى ديڭله‌مشلر، ألبته مابيْنلرنده بولونان بتون كوسمكلرى بيراقمغه هم مصلحت و إستراحتِ شخصيه و عموميه، هم نور دائره‌سنده‌كى اخوّت إقتضا ايدييور.

سس يوق

سوزلر