سوزلر | اون اوچنجى سوز | 204
(182-215)
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ ❊ وَ اِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

عزيز يڭى قارداشلرم و أسكى محبوسلر!

بنم قطعى قناعتم گلمش كه؛ بورايه گيرمه‌مزڭ عنايتِ إلٰهيه جهتنده بر أهمّيتلى سببى سزسڭز. يعنى، نورلر تسلّيلريله و ايمانڭ حقيقتلريله سزى بو حپس مصيبتنڭ صيقنتيلرندن و دنيوى چوق ضررلرندن و بوشى بوشنه غم و حزن ايله گيدن حياتڭزى فائده‌سزلكدن، بادِ هوا ضايع اولماسندن و دنياڭزڭ آغلامه‌سى گبى آخرتڭزى آغلامقدن قورتاروب تام بر تسلّى سزه ويرمكدر. مادام حقيقت بودر. ألبته سز دخى، دڭزلى محبوسلرى و نور طلبه‌لرى گبى بربريڭزه قارداش اولماڭز لازمدر. گورييورسڭز كه: بر بيچاق ايچڭزه گيرمه‌مك و بربريڭزه تجاوز ايتمه‌مك ايچون طيشاريدن گلن بتون أشياڭز و يمك و أكمگڭزى و چورباڭزى قاريشديرييورلر. سزه صداقتله خدمت ايدن غارديانلر چوق زحمت چكييورلر. هم سز، برابر تنفّسه چيقمييورسڭز. گويا جاناوار و وحشى گبى بربريڭزه صالديره‌جقسڭز. ايشته شيمدى سزڭ گبى فطرى قهرمانلق طمارينى طاشييان يڭى آرقداشلر، بو زمانده معنوى بيوك بر قهرمانلق ايله هيئته دييڭز كه: ”دگل ألمزه بيچاق، بلكه ماوزر و روولور ده ويريلسه، هم أمر ده ويريلسه، بز بو بيچاره و بزم گبى مصيبتزده آرقداشلريمزه طوقونميه‌جغز. أسكيدن يوز دشمنلق و عداوتمز دخى اولسه ده، اونلرى حلال ايدوب خاطرلرينى قيرمامغه چاليشه‌جغمزه، قرآنڭ و ايمانڭ و اخوّتِ إسلاميه‌نڭ و مصلحتمزڭ أمريله و إرشاديله قرار ويردك.“ دييه‌رك، بو حپسى بر مبارك درسخانه‌يه چويريڭز.

سس يوق