سوزلر | اون دردنجى سوز | 216
(216-232)
اون دردنجى سوز

بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

آلرٰ كِتَابٌ اُحْكِمَتْ اٰيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ

(قرآنِ حكيمڭ و قرآنڭ مفسّرِ حقيقيسى اولان حديثڭ بر قسم يوكسك و علوى حقائقنه چيقمق ايچون تسليم و إنقيادى نقصان اولان قلبلره يارديم ايده‌جك باصامقلر حكمنده او حقيقتلرڭ بر قسم نظيره‌لرينه إشارت ايده‌جگز و خاتمه‌سنده بر درسِ عبرت و بر سرِّ عنايت بيان ايديله‌جك. او حقيقتلردن حشر و قيامتڭ نظيره‌لرى، اوننجى سوزده، بِالخاصّه طوقوزنجى حقيقتنده ذكر ايديلديگى ايچون تكراره لزوم يوقدر. يالڭز سائر حقيقتلردن نمونه اولارق ”بش مسئله“ ذكر ايدرز.)


برنجيسى: مثلا {خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَ اْلاَرْضَ فِى سِتَّةِ اَيَّامٍ}

”آلتى گونده گوكلرى و يرلرى ياراتدق“ ديمك اولان؛ هم بلكه بيڭ و أللى بيڭ سنه گبى اوزون زماندن عبارت اولان أيّامِ قرآنيه ايله إنسان دنياسى و حيوان عالمى آلتى گونده ياشايه‌جغنه إشارت ايدن حقيقتِ علويه‌سنه قناعت گتيرمك ايچون، برر گون حكمنده اولان هر بر عصرده، هر بر سنه‌ده، هر بر گونده فاطرِ ذو الجلالڭ خلق ايتديگى سيّال عالملرى، سيّار كائناتلرى، گچيجى دنيالرى، نظرِ شهوده گوسترييورز. أوت گويا إنسانلر گبى دنيالر دخى، برر مسافردر. هر موسمده ذاتِ ذو الجلالڭ أمريله عالم طولار، بوشانير.


سس يوق

سوزلر