(حاشيه):: : ايكنجى مقصدڭ تحوّلاتِ ذرّاتڭ تعريفنه دائر اولان اوزون جمله‌نڭ حاشيه‌سيدر. قرآنِ حكيمده ”إمامِ مبين“ و ”كتابِ مبين“، مكرّر يرلرده ذكر ايديلمشدر. أهلِ تفسير، ”ايكيسى بردر“؛ بر قسمى، ”آيرى آيريدر“ ديمشلر. حقيقتلرينه دائر بياناتلرى مختلفدر. خلاصه: ”علمِ إلٰهينڭ عنوانلريدر“ ديمشلر. فقط قرآنڭ فيضى ايله شويله قناعتم گلمش كه: ”إمامِ مبين“، علم و أمرِ إلٰهينڭ بر نوعنه بر عنواندر كه، عالمِ شهادتدن زياده عالمِ غيبه باقييور. يعنى زمانِ حالدن زياده ماضى و مستقبله نظر ايدر. يعنى، هر شيئڭ وجودِ ظاهريسندن زياده أصلنه، نسلنه و كوكلرينه و تخملرينه باقار. قدرِ إلٰهينڭ بر دفتريدر. شو دفترڭ وجودى، يگرمى آلتنجى سوزده، هم اوننجى سوزڭ حاشيه‌سنده إثبات ايديلمشدر. أوت شو ”إمامِ مبين“، بر نوع علم و أمرِ إلٰهينڭ بر عنوانيدر. يعنى، أشيانڭ مباديلرى و كوكلرى و أصللرى، كمالِ إنتظام ايله أشيانڭ وجودلرينى غايت صنعتكارانه إنتاج ايتمه‌سى جهتيله ألبته دساتيرِ علمِ إلٰهينڭ بر دفترى ايله تنظيم ايديلديگنى گوسترييور و أشيانڭ نتيجه‌لرى، نسللرى، تخملرى؛ ايلريده گله‌جك موجوداتڭ پروغراملرينى، فهرسته‌لرينى تضمّن ايتدكلرندن ألبته أوامرِ إلٰهيه‌نڭ بر كوچك مجموعه‌سى اولديغنى بيلديرييورلر. مثلا: بر چكردك بتون آغاجڭ تشكيلاتنى تنظيم ايده‌جك اولان پروغراملرى و فهرسته‌لرى و او فهرسته و پروغراملرى تعيين ايدن او أوامرِ تكوينيه‌نڭ كوچوجك بر مجسّمى حكمنده دينله‌بيلير. الحاصل ”إمامِ مبين“، ماضى و مستقبلڭ و عالمِ غيبڭ أطرافنده دال بوداق صالان شجرۀِ خلقتڭ بر پروغرامى، بر فهرسته‌سى حكمنده‌در. شو معناده‌كى ”إمامِ مبين“، قدرِ إلٰهينڭ بر دفترى، بر مجموعۀِ دساتيريدر. او دساتيرڭ إملاسى ايله و حكمى ايله ذرّات، وجودِ أشياده‌كى خدماتنه و حركاتنه سَوق ايديلير. امّا ”كتابِ مبين“ ايسه، عالمِ غيبدن زياده، عالمِ شهادته باقار. يعنى، ماضى و مستقبلدن زياده، زمانِ حاضره نظر ايدر و علم و أمردن زياده، قدرت و إرادۀِ إلٰهيه‌نڭ بر عنوانى، بر دفترى، بر كتابيدر. ”إمامِ مبين“ قدر دفترى ايسه، ”كتابِ مبين“ قدرت دفتريدر. يعنى هر شى وجودنده، ماهيتنده و صفات و شئوناتنده كمالِ صنعت و إنتظاملرى گوسترييور كه؛ بر قدرتِ كامله‌نڭ دساتيرى ايله و بر إرادۀِ نافذه‌نڭ قوانينى ايله وجود گيديريلييور. صورتلرى تعيين، تشخيص ايديلوب؛ برر مقدارِ معيّن، برر شكلِ مخصوص ويريلييور. ديمك او قدرت و إراده‌نڭ كلّى و عمومى بر مجموعۀِ قوانينى، بر دفترِ أكبرى واردر كه؛ هر بر شيئڭ خصوصى وجودلرى و مخصوص صورتلرى اوڭا گوره بيچيلير، ديكيلير، گيديريلير. ايشته شو دفترڭ وجودى ”إمامِ مبين“ گبى قدر و جزءِ إختيارى مسائلنده إثبات ايديلمشدر. أهلِ غفلت و ضلالت و فلسفه‌نڭ أحمقلغنه باق كه: قدرتِ فاطره‌نڭ او لوحِ محفوظنى و حكمت و إرادۀِ ربّانيه‌نڭ او بصيرانه كتابنڭ أشياده‌كى جلوه‌سنى، عكسنى، مثالنى حسّ ايتمشلر. حاشا، ”طبيعت“ ناميله تسميه ايتمشلر، كورلتمشلر. ايشته ”إمامِ مبين“ڭ إملاسى ايله، يعنى قدرڭ حكميله و دستورى ايله قدرتِ إلٰهيه، ايجادِ أشياده هر برى برر آيت اولان سلسلۀِ موجوداتى، ”لوحِ محو إثبات“ دينلن زمانڭ صحيفۀِ مثاليه‌سنده يازييور، ايجاد ايدييور، ذرّاتى تحريك ايدييور. ديمك حركاتِ ذرّات؛ او كتابتدن، او إستنساخدن؛ موجودات عالمِ غيبدن عالمِ شهادته و علمدن قدرته گچمه‌لرنده بر إهتزازدر، بر حركاتدر. امّا ”لوحِ محو إثبات“ ايسه، ثابت و دائم اولان لوحِ محفوظِ أعظمڭ دائرۀِ ممكناتده، يعنى موت و حياته، وجود و فنايه دائما مظهر اولان أشياده متبدّل بر دفترى و يازار بوزار بر تخته‌سيدر كه، حقيقتِ زمان اودر. أوت هر شيئڭ بر حقيقتى اولديغى گبى، زمان ديديگمز، كائناتده جريان ايدن بر نهرِ عظيمڭ حقيقتى دخى ”لوحِ محو إثبات“ده‌كى كتابتِ قدرتڭ صحيفه‌سى و مركّبى حكمنده‌در. {لاَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاَّ اﷲُ}