{اَلْمَرْءُ عَدُوٌّ لِمَا جَهِلَ} قاعده‌سيله، بن دخى نظم و قافيه‌يى بيلمديگمدن اوڭا قيمت ويرمزدم. صافيه‌يى قافيه‌يه فدا ايتمك طرزنده حقيقتڭ صورتنى نظمڭ كيفنه گوره تغيير ايتمك هيچ ايسته‌مزدم. شو قافيه‌سز، نظمسز كتابده أڭ عالى حقيقتلره، أڭ مشوّش بر لباس گيديردم. أوّلا: داها اييسنى بيلمزدم. يالڭز معنايى دوشونويوردم. ثانيًا: جسدى لباسه گوره يونتمقله رنده‌له‌ين شعرايه تنقيديمى گوسترمك ايستدم. ثالثًا: رمضانده قلب ايله برابر نفسى دخى حقيقتلرله مشغول ايتمك ايچون، بويله چوجقجه بر اُسلوب إختيار ايديلدى. فقط أى قارء! بن خطا ايتدم، إعتراف ايدرم. صاقين سن خطا ايتمه! ييرتيق اسلوبه باقوب او عالى حقيقتلره قارشى دقّتسزلك ايله حرمتسزلك ايتمه!..

أى قارء! پشينًا بونى إعتراف ايدرم كه: صنعتِ خط و نظمده إستعدادمدن چوق مشتكى‌يم. حتّى شيمدى إسممى ده دوزگون يازه‌ميورم. نظم، وزن ايسه؛ عمرمده بر فقره ياپامامشدم. بردن بره ذهنمه، نظمه مصرّانه بر آرزو گلدى. صحابه‌لرڭ غزواتنه دائر كردجه {قَوْلِ نَوَالاَسَيِسَبَانْ} نامنده بر دستان واردى. اونڭ إلٰهى طرزنده‌كى طبيعى نظمنه روحم خوشلانييوردى. بن ده كنديمه مخصوص اونڭ طرزِ نظمنى إختيار ايتدم. نظمه بڭزر بر نثر يازدم. فقط وزن ايچون قطعيًا تكلّف ياپمدم. ايسته‌ين آدم، نظمى خاطره گتيرمه‌دن زحمتسز، نثرًا اوقويه‌بيلير. هم نثرًا اولارق باقمالى، تا معنا آڭلاشيلسين. هر قطعه‌ده إتّصالِ معنا واردر. قافيه‌ده توقّف ايديلمسين. كلاه پوسكولسز اولور، وزن ده قافيه‌سز اولور، نظم ده قاعده‌سز اولور. ظنّمجه لفظ و نظم، صنعتجه جاذبه‌دار اولسه، نظرى كنديله مشغول ايدر. نظرى معنادن چويرمه‌مك ايچون پريشان اولماسى داها اييدر.

شو أثرمده استادم، قرآندر. كتابم، حياتدر. مخاطبم، ينه بنم. سن ايسه أى قارء مستمعسڭ. مستمعڭ تنقيده حقّى يوقدر؛ بگنديگنى آلير، بگنمديگنه ايليشمز. شو أثرم، بو مبارك رمضانڭ فيضى (❊) اولديغندن، اُميد ايدرم كه إن شاء اﷲ دين قارداشمڭ قلبنه تأثير ايدر ده لسانى بڭا بر دعاِ مغفرت بخش ايدر ويا بر فاتحه اوقور.