هدفنده منفعت يرينه فضيلتدر. فضيلتڭ شأنيدر محبّت و تجاذب. بوندن چيقار سعادت، زائل اولور عداوت.
حياتدهكى دستورى، جدال قتال يرينه، دستورِ تعاوندر. او دستورڭ شأنيدر إتّحاد و تساند؛ حياتلانير جماعت.
صورتِ خدمتنده، هوا هوس يرينه هداىِ هدايتدر. او هدانڭ شأنيدر: إنسانه لايق طرزده ترقّى و رفاهت.
روحه لازم صورتده تنوّر و تكامل. كتلهلرڭ ايچنده جهت الوحدتى ده طرد ايدر عنصريت، هم ده منفى ملّيت.
هم اونلرڭ يرينه رابطۀِ دينيدر، نسبتِ وطنيدر، علاقۀِ صنفيدر، اخوّتِ ايمانى. شو رابطهنڭ شأنيدر؛ صميمى بر اخوّت،
عمومى بر سلامت. خارج ايتسه تجاوز، او ده ايدر تدافع. ايشته شيمدى آڭلادڭ؛ سرّى نهدر كه كوسمش، آلمادى مدنيت.
شيمدىيه قدر إسلاملر إختيارله گيرمهمش، شو مدنيتِ حاضره. اونلره يارامهمش؛ هم ده اونلره وورمش مدهش قيدِ أسارت.
بلكه نوعِ بشره ترياق ايكن زهر اولمش. يوزده سكساننى آتمش مشقّت و شقاوت. يوزده اونى چيقارمش مزخرف بر سعادت!
ديگر اونى بيراقمش بين بين بىراحت! ظالم أقلّڭ اولمش گلن ربحِ تجارت. لٰكن سعادت اودر: كلّه اوله سعادت.
لا أقل أكثريته اولسه مدارِ نجات. نوعِ بشره رحمت نازل اولان شو قرآن، آنجق قبول ايدييور بر طرزِ مدنيت؛
عمومه، يا أكثره ويررسه بر سعادت. شيمديكى طرزِ حاضر، هوس سربست اولمشدر، هوا ده حرّ اولمشدر، حيوانى بر حرّيت.
هوس تحكّم ايدر. هوا ده مستبددر، غيرِ ضرورى حاجاتى حوائجِ ضرورى حكمنه گچيرمشدر. إزاله ايتدى راحت...