اوچنجى نقطه: حالمى، إستراحتمى دوشونن و هر مصيبته قارشى صبر ايله سكوتمى إستغراب ايدن دوستلريمڭ شويله بر سؤاللرى وار كه: ”سڭا گلن زحمتلره، صيقنتيلره ناصل تحمّل ايدييورسڭ؟ حالبوكه أسكيدن چوق حدّتلى و عزّتلى ايدڭ، أدنا بر تحقيره تحمّل ايده‌مزدڭ؟“

الجواب: ايكى كوچك حادثه‌يى و حكايه‌يى ديڭله‌يڭز، جوابنى آليڭز:

برنجى حكايه: ايكى سنه أوّل بنم حقّمده بر مدير سببسز، غيابمده تزييفكارانه، حقارتلى سوزلر سويله‌مشدى. صوڭره بڭا سويله‌ديلر. بر ساعت قدر أسكى سعيد طماريله متأثّر اولدم. صوڭره جنابِ حقّڭ رحمتيله شويله بر حقيقت قلبه گلدى، صيقنتى‌يى إزاله ايدوب او آدمى ده بڭا حلال ايتديردى. او حقيقت شودر:

نفسمه ديدم: أگر اونڭ تحقيرى و بيان ايتديگى قصورلر، شخصمه و نفسمه عائد ايسه؛ اﷲ اوندن راضى اولسون كه، بنم نفسمڭ عيبلرينى سويلر. أگر طوغرى سويله‌مش ايسه، بنى نفسمڭ تربيه‌سنه سَوق ايدر و غروردن بنى قورتارمغه يارديمدر. أگر يالان سويله‌مش ايسه، بنى ريادن و ريانڭ أساسى اولان شهرتِ كاذبه‌دن قورتارمغه يارديمدر. أوت بن نفسم ايله مصالحه ايتمه‌مشم. چونكه تربيه ايتمه‌مشم. بنم بوينمده ويا قوينمده بر عقرب بولونديغنى برى سويله‌سه ويا گوسترسه؛ اوندن طاريلمق دگل، بلكه ممنون اولمق لازم گلير. أگر او آدمڭ تحقيراتى، بنم ايمانه و قرآنه خدمتكارلغم صفتمه عائد ايسه، او بڭا عائد دگل. او آدمى، بنى إستخدام ايدن صاحبِ قرآنه حواله ايدييورم. او عزيزدر، حكيمدر. أگر صِرف بنى سوگمك، تحقير ايتمك، چوروتمك نوعندن ايسه؛ او ده بڭا عائد دگل. بن منفى و أسير و غريب و أليم باغلى اولديغندن، حيثيتمى كندى ألمله دوزلتمگه چاليشمق بڭا دوشمز. بلكه مسافر اولديغم و بڭا نظارت ايدن شو كويه، صوڭره قضايه، صوڭره ولايته حكم ايدنلره عائددر. بر إنسانڭ ألنده‌كى أسيرينى تحقير ايتمك، صاحبنه عائددر؛ او مدافعه ايدر. مادام حقيقت بودر، قلبم إستراحت ايتدى. {وَ اُفَوِّضُ اَمْرِى اِلَى اﷲِ اِنَّ اﷲَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ} ديدم. او واقعه‌يى اولمامش گبى صايدم، اونوتدم. فقط مع التأسّف صوڭره آڭلاشيلدى كه، قرآن اونى حلال ايتمه‌مش...