ايشته بريسى: شو آلتى آيدر اوتوز آلتى أكمكدن عبارت بر كيله بغداى بڭا كافى گلدى. داها وار، بيتمه‌مش. نه مقدار كفايت (حاشيه) ايده‌جك، بيلمييورم.

ايكنجيسى: شو مبارك رمضانده، يالڭز ايكى خانه‌دن بڭا يمك گلدى، ايكيسى ده بنى خسته ايتدى. آڭلادم كه، باشقه‌سنڭ يمگنى يمكدن ممنوعم. متباقيسى، بتون رمضانده بنم إداره‌مه باقان مبارك بر خانه‌نڭ و صادق بر آرقداشم اولان او خانه صاحبى عبد اﷲ چاوشڭ إخبارى و شهادتيله؛ اوچ أكمك، بر قِيّه (كيلو ديمك) پرنج بڭا كافى گلمشدر. حتّى او پرنج، اون بش گون رمضاندن صوڭره بيتمشدر.

اوچنجيسى: طاغده، اوچ آى بڭا و مسافرلريمه بر قِيّه تره‌ياغى، (هر گون أكمكله برابر يمك شرطيله) كافى گلدى. حتّى سليمان إسمنده مبارك بر مسافرم واردى. بنم أكمگم ده و اونڭ أكمگى ده بيتييوردى. جهارشنبه گونى ايدى؛ ديدم اوڭا: گيت أكمك گتير. ايكى ساعت، هر طرفمزده كيمسه يوق كه، اورادن أكمك آلينسين. ”جمعه گيجه‌سى سنڭ يانڭده بو طاغده برابر دعا ايتمك آرزو ايدييورم“ ديدى. بن ده ديدم: ”تَوَكَّلْنَا على اﷲ، قال.“ صوڭره هيچ مناسبتى اولماديغى حالده و بر بهانه يوقكن، ايكيمز يورى‌يه يورى‌يه بر طاغڭ تپه‌سنه چيقدق. إبريقده بر پارچه صو واردى. بر پارچه شكر ايله چايمز واردى. ديدم: ”قارداشم، بر پارچه چاى ياپ.“ او اوڭا باشلادى، بن ده درين بر دره‌يه باقار بر قطران آغاجى آلتنده اوطوردم. متأسّفانه شويله دوشوندم كه: كوفلنمش بر پارچه أكمگمز وار؛ بو آقشام آنجق ايكيمزه يتر. ايكى گون ناصل ياپاجغز و بو صافى‌قلب آدمه نه دييه‌جگم؟ دييه وشونمه‌ده ايكن، بردن بره باشم چوريلير گبى باشمى چويردم؛ گوردم كه: قوجه بر أكمك، قطران آغاجنڭ اوستنده، داللرى ايچنده بزه باقييور. ديدم: ”سليمان مژده! جنابِ حق بزه رزق ويردى.“ او أكمگى آلدق؛ باقييورز كه، قوشلر و حيواناتِ وحشيه هيچ برى ايليشمه‌مش. يگرمى اوتوز گوندر هيچ بر إنسان او تپه‌يه چيقمامشدى. او أكمك، ايكيمزه ايكى گون كافى گلدى. بز ييركن، بيتمك اوزره ايكن، درت سنه صادق بر صدّيقم اولان مستقيم سليمان، أكمكله آشاغيدن چيقه‌گلدى.

------------------------------------------------

(حاشيه : بر سنه دوام ايتدى