مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 158
(128-315)

هم (نقلِ صحيح ايله) فتحِ مكّه وقتنده، حضرتِ بلالِ حبشى، كعبه طامنه چيقوب أذان اوقومش. رؤساىِ قُريشدن أبى سفيان، عتاب ابن أسيد و حارث ابن هشام اوطوروب قونوشديلر. عتاب ديدى: ”پدرم أسيد بختيار ايدى كه، بوگونى گورمدى.“ حارث ديدى كه: ”محمّد، بو سياه قارغه‌دن باشقه آدم بولمادى مى كه مؤذّن ياپسين؟“ حضرتِ بلالِ حبشى‌يى تزييف ايتدى. أبى سفيان ديدى: ”بن قورقارم، بر شى ديميه‌جگم؛ كيمسه اولماسه ده شو بطحانڭ طاشلرى، اوڭا خبر ويره‌جك، او بيله‌جك.“ حقيقةً بر پارچه صوڭره رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلام اونلره راست گلدى، حرفيًا قونوشدقلرينى سويله‌دى. او وقت عتاب ايله حارث شهادت گتيرديلر، مسلمان اولديلر.


ايشته أى بيچاره ملحد! پيغمبر عليه الصلاة والسلامى طانيميان قلبسز آدم! باق، قُريشڭ ايكى معنّد بيوكلرى، بر تك إخبارِ غيبى ايله ايمانه گلديلر. نه قدر قلبڭ بوزولمش كه؛ معنوى تواترله، بو إخبارِ غيبى گبى بيڭلر معجزاتى ايشيدييورسڭ، ينه قناعتِ تامّه‌ڭ گلمييور!.. هر نه ايسه، صدده دونويورز.


هم (نقلِ صحيح ايله) غزوۀِ بدرده، حضرتِ عبّاس صحابه‌لرڭ ألنه أسير دوشديگى وقتده، فديۀِ نجات ايسته‌نيلمش. او ده ديمش: ”پاره‌م يوق.“ حضرتِ رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلام فرمان ايتمش كه: ”زوجه‌ڭ اُمُّ فَضل ياننده بو قدر پاره‌يى فلان يره بيراقمشسڭ.“ حضرتِ عبّاس تصديق ايدوب، ”ايكيمزدن باشقه كيمسه‌نڭ بيلمديگى بر سرّ ايدى.“ او وقت كمالِ ايمانى قزانوب إسلام اولمش.

سس يوق