مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 227
(128-315)

شو حادثه مناسبتيله بونى ده بيان ايدرز كه: صحيح بر صورتده خبر ويرييورلر: بر چوبان، اونلرى گوردكدن صوڭره قُريشه خبر ويرمك ايچون مكّه‌يه گيتمش. مكّه‌يه داخل اولديغى وقت، نه ايچون گلديگنى اونوتمش. نه قدر چاليشمش ايسه، خاطرينه گتيره‌مه‌مش. مجبور اولمش دونمش. صوڭره آڭلامش كه، اوڭا اونوتديرلمش.


اوچنجى حادثه: غزوۀِ غَطَفان و أنمارده متعدّد طريقلرله أئمّۀِ حديث خبر ويرييورلر كه: غَوْرَثْ إسمنده جسور بر قبيله رئيسى، كيمسه گورمه‌دن تام رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامڭ باشى اوزرينه گله‌رك، يالين قلنج ألنده اولديغى حالده، رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامه ديدى: ”كيم سنى بندن قورتاره‌جق؟“ ديمش: ”اﷲ!“ صوڭره بويله دعا ايتدى: {اَللّٰهُمَّ اكْفِنِيهِ بِمَا شِئْتَ} بردن او غَوْرَثْ، ايكى اوموزى اورته‌سنه غائبدن بر ضربه ير؛ او قلنج ألندن دوشر، يره يووارلانير. رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلام قلنجى ألنه آلير، ”شيمدى سنى كيم قورتاره‌جق؟“ دير، صوڭره عفو ايدر. او آدم گيدر طائفه‌سنه. او پك جرئتكار، جسور آدمه هركس حيرتده قالير. ”نه اولدى سڭا، نه ايچون بر شى ياپامدڭ؟“ ديديلر. او ديدى: ”حادثه بويله اولدى. بن شيمدى، إنسانلرڭ أڭ اييسنڭ يانندن گلييورم.“


سس يوق

مكتوبات