مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 258
(128-315)

قرآنِ معجز البيان ميدانه چيقديغى وقت بتون عالمه ميدان اوقودى و إنسانلرده ايكى شدّتلى حسّ اويانديردى:


بريسى: دوستلرنده حسِّ تقليدى؛ يعنى سَوْگيلى قرآنڭ اُسلوبنه قارشى بڭزه‌مكلك آرزوسى و اونڭ گبى قونوشمق حسّى...


ايكنجيسى: دشمنلرده بر حسِّ تنقيد و معارضه؛ يعنى قرآن اُسلوبنه مقابله ايتمكله دعواىِ إعجازى قيرمق حسّى...


ايشته بو ايكى حسِّ شديد ايله ميليونلر عربى كتابلر يازيلمشلر، ميدانده‌در. شيمدى بتون بو كتابلرڭ أڭ بليغلرى، أڭ فصيحلرى قرآنله برابر اوقونديغى وقت، هر كيم ديڭله‌سه، قطعيًا دييه‌جك كه؛ قرآن بونلرڭ هيچ بريسنه بڭزه‌مييور. ديمك قرآن، عموم بو كتابلرڭ درجه‌سنده دگلدر. اويله ايسه هر حالده، يا قرآن عمومنڭ آلتنده اولاجق؛ او ايسه يوز درجه محال اولمقله برابر، هيچ كيمسه، حتّى شيطان بيله اولسه دييه‌مز. (حاشيه) اويله ايسه قرآنِ معجز البيان، يازيلان عموم كتابلرڭ فوقنده‌در.


حتّى معنايى ده فهم ايتمه‌ين جاهل عامى طبقه‌يه قارشى ده قرآنِ حكيم، اوصانديرمامق صورتيله إعجازينى گوسترر. أوت او عامى، جاهل آدم دير كه: ”أڭ گوزل، أڭ مشهور بر بيتى ايكى اوچ دفعه ايشيتسه‌م، بڭا اوصانج ويرييور. شو قرآن ايسه هيچ اوصانديرمييور، گيتدكجه داها زياده ديڭله‌مسى خوشمه گيدييور. اويله ايسه بو إنسان سوزى دگلدر.“


---------------------------------------------------


(حاشيه : أوت سلطانِ لَوْلاَكَ لَوْلاَكَ، اويله بر رئيسدر كه: بيڭ اوچ يوز أللى سنه‌در سلطنتى دوام ايدييور. برنجى عصردن صوڭره هر بر عصرده لا أقل اوچ يوز أللى ميليون تبعه‌سى و رعيتى واردر. كُرۀِ أرضڭ ياريسنى بايراغى آلتنه آلمش و تبعه‌سى، كمالِ تسليميتله اوڭا هر گون صلات و سلام ايله تجديدِ بيعت ايده‌رك أمرلرينه إطاعت ايدرلر.

سس يوق