مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 375
(372-394)

اوچنجى وجه: عدالتِ محضه‌يى إفاده ايدن {وَ لاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰى} سرّينه گوره؛ بر مؤمنده بولونان جانى بر صفت يوزندن سائر معصوم صفتلرينى محكوم ايتمك حكمنده اولان عداوت و كين باغلامق، نه درجه حدسز بر ظلم اولديغنى و باخصوص بر مؤمنڭ فنا بر صفتندن طاريلوب كوسوب، او مؤمنڭ أقرباسنه عداوتنى تشميل ايتمك، {اِنَّ اْلاِنْسَانَ لَظَلُومٌ} صيغۀِ مبالغه ايله غايت عظيم بر ظلم ايتديگنى، حقيقت و شريعت و حكمتِ إسلاميه سڭا إخطار ايتديگى حالده؛ ناصل كنديڭى حقلى بولورسڭ، ”بنم حقّم وار“ ديرسڭ؟


حقيقت نظرنده سببِ عداوت و شرّ اولان فنالقلر، شر و طوپراق گبى كثيفدر؛ باشقه‌سنه سرايت و إنعكاس ايتمه‌مك گركدر. باشقه‌سى اوندن درس آلوب شرّ ايشله‌سه، او باشقه مسئله‌در. محبّتڭ أسبابى اولان اييلكلر، محبّت گبى نوردر؛ سرايت و إنعكاس ايتمك، شأنيدر. و اوندندر كه؛ ”دوستڭ دوستى دوستدر“ سوزى، ضروبِ أمثال صيره‌سنه گچمشدر. هم اونڭ ايچوندر كه؛ ”بر گوز خاطرى ايچون چوق گوزلر سَويلير“ سوزى عمومڭ لساننده گزر.


ايشته أى إنصافسز آدم! حقيقت بويله گورديگى حالده، سومديگڭ بر آدمڭ، سَويملى معصوم بر قارداشنه و تعلّقاتنه عداوت ايتمك؛ نه قدر خلافِ حقيقت اولديغنى حقيقت‌بين ايسه‌ڭ آڭلارسڭ.

سس يوق