مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 381
(372-394)

الحاصل: {اَلْحُبُّ ِﷲِ ❊ وَ الْبُغْضُ فِى اﷲِ ❊ وَ الْحُكْمُ ِﷲِ} اولان دساتيرِ عاليه دستورِ حركات اولمازسه نفاق و شقاق ميدان آلير. أوت {اَلْبُغْضُ فِى اﷲِ ❊ وَ الْحُكْمُ ِﷲِ} ديمزسه، او دستورلرى نظره آلمازسه، عدالت ايتمك ايستركن ظلم ايدر.


جاىِ عبرت بر حادثه: بر وقت، إمامِ على رضى اﷲ عنه، بر كافرى يره آتمش. قلنجنى چكوب كسه‌جگى زمان، او كافر اوڭا توكورمش. او كافرى بيراقمش، كسمه‌مش. او كافر، اوڭا ديمش كه: ”نه‌دن بنى كسمه‌دڭ؟“ ديدى: ”سنى اﷲ ايچون كسه‌جكدم. فقط بڭا توكوردڭ، حدّته گلدم. نفسمڭ حصّه‌سى قاريشديغى ايچون إخلاصم زده‌لندى. اونڭ ايچون سنى كسمه‌دم.“ او كافر اوڭا ديدى: ”بنى چابوق كسمه‌ڭ ايچون سنى حدّته گتيرمكدى. مادام دينڭز بو درجه صافى و خالصدر، او دين حقدر.“ ديدى.


هم مدارِ دقّت بر واقعه: بر زمان بر حاكم، بر خيرسزڭ ألنى كسديگى وقت أثرِ حدّت گوسترديگى ايچون، اوڭا دقّت ايدن عادل آمرى اونى او وظيفه‌دن عزل ايتمش. چونكه شريعت نامنه، قانونِ إلٰهى حسابنه كسسه ايدى، نفسى اوڭا آجييه‌جق ايدى. و قلبى حدّت ايتمه‌يوب، فقط مرحمت ده ايتميه‌جك بر طرزده كسه‌جكدى. ديمك نفسنه او حكمدن بر حصّه چيقارديغى ايچون، عدالتله ايش گورمه‌مشدر.


سس يوق