مكتوبات | يگرمى اوچنجى مكتوب | 402
(395-402)
ايشته قرآنِ حكيمڭ شو بلاغتنه باق كه، قصّۀِ يوسفڭ خاتمهسنى نه صورتله خبر ويردى. او خبرده ديڭلهينلره ألم و تأسّف دگل، بلكه بر مژده و بر سُرور علاوه ايدييور. هم إرشاد ايدييور كه: قبرڭ آرقهسى ايچون چاليشڭز، حقيقى سعادت و لذّت اوندهدر. هم حضرتِ يوسفڭ عالى صدّيقيتنى گوسترييور و دييور: دنيانڭ أڭ پارلاق و أڭ سرورلى حالتى دخى اوڭا غفلت ويرمييور، اونى مفتون ايتمييور، ينه آخرتى ايستهيور.
سس يوق