مكتوبات | يگرمى آلتنجى مكتوب | 479
(438-490)

أگر اونلره دينيلسه: ”قرآن ناصلدر؟“ ديرلر: ”گوزل و أخلاق درسنى ويرن بر إنسان كتابيدر.“ او وقت اونلره دينيلير: اويله ايسه اللّٰهڭ كلاميدر و بويله قبول ايتمگه مجبورسڭز. چونكه سز مسلگڭزجه، ”گوزل“ دييه‌ميه‌جكسڭز!


هم أگر اونلره دينيلسه: ”پيغمبرى ناصل بيليرسڭز؟“ ديرلر: ”گوزل أخلاقلى، چوق عقللى بر آدم.“ او وقت اونلره دينيله‌جك: ”اويله ايسه ايمانه گليڭز. چونكه گوزل أخلاقلى، عقللى اولسه، على كلّ حال رسول اﷲدر. چونكه سزڭ بو ”گوزل“ سوزيڭز، حدوديڭز داخلنده دگل؛ مسلگڭزجه بويله دييه‌مزسڭز.“ و هكذا... تمثيلده‌كى سائر إشارتلره، حقيقتڭ سائر جهتلرى تطبيق ايديله‌بيلير.


ايشته بو سرّه بناءً او شيطان ايله مناظره ايديلن برنجى مبحث، أهلِ ايمانڭ ايماننى محافظه ايتمك ايچون معجزاتِ أحمديه‌يى بيلمگه و قطعى برهانلرينى اوگرنمگه محتاج ايتمييور. أدنا بر أماره، كوچك بر دليل، اونلرڭ ايمانلرينى قورتارييور. قويو ديبنده‌كى أسفلِ سافلينده اولماديغنه، هر بر حالِ أحمديه (ع‌ص‌م)، هر بر خصلتِ محمّديه (ع‌ص‌م)، هر بر طورِ نبوى (ع‌ص‌م) برر معجزه حكمنه گچر، أعلاىِ علّيّينده بر مقامى بولونديغنى إثبات ايدر.


سس يوق

مكتوبات