هم رزق اولان نعمتلرده غايت گوزل سوسلى صورتلر، غايت گوزل قوقولر، غايت گوزل طاتمقلر؛ شكرڭ دعوتجيلريدر، ذى‌حياتى شوقه دعوت ايدر و شوق ايله بر نوع إستحسان و إحترامه سَوق ايدر، بر شكرِ معنوى ايتديرر. و ذى‌شعورڭ نظرينى دقّته جلب ايدر، إستحسانه ترغيب ايدر. نعمتلرى إحترامه اونى تشويق ايدر؛ اونڭ ايله قالاً و فعلاً شكره إرشاد ايدر و شكر ايتديرر و شكر ايچنده أڭ عالى و طاتلى لذّتى و ذوقى اوڭا طاتديرر. يعنى گوسترر كه: شو لذّتلى رزق و نعمت، قيصه و موقّت بر لذّتِ ظاهريه‌سيله برابر دائمى، حقيقى، حدسز بر لذّتى و ذوقى طاشييان إلتفاتِ رحمانى‌يى شكر ايله قزانديرر. يعنى: رحمت خزينه‌لرينڭ مالكِ كريمنڭ حدسز لذّتلى اولان إلتفاتنى دوشونديروب، شو دنياده دخى جنّتڭ باقى بر ذوقنى معنًا طاتديرر. ايشته رزق، شكر واسطه‌سيله او قدر قيمتدار و زنگين بر خزينۀِ جامعه اولديغى حالده، شكرسزلك ايله نهايت درجه‌ده سقوط ايدر.

آلتنجى سوزده بيان ايديلديگى گبى: لسانده‌كى قوّۀِ ذائقه جنابِ حق حسابنه، يعنى معنوى وظيفۀِ شكرانيه ايله رزقه متوجّه اولديغى وقت، او ديلده‌كى قوّۀِ ذائقه، رحمتِ بى‌نهايۀِ إلٰهيه‌نڭ حدسز مطبخلرينه شاكر بر مفتّش، حامد بر ناظرِ عالى‌قدر حكمنده‌در. أگر نفس حسابنه اولسه، يعنى رزقى إنعام ايدنڭ شكرينى دوشونميه‌رك متوجّه اولسه؛ او ديلده‌كى قوّۀِ ذائقه، بر ناظرِ عالى‌قدر مقامندن، بطن فابريقه‌سنڭ ياساقجيسى و معده طاولاسنڭ بر قپوجيسى درجه‌سنه سقوط ايدر. ناصل رزقڭ شو خدمتكارى شكرسزلك ايله بو درجه‌يه سقوط ايدر، اويله ده رزقڭ ماهيتى و سائر خدمه‌لرى دخى سقوط ايدييورلر. أڭ يوكسك مقامدن، أڭ أدنا مقامه اينرلر. كائنات خالقنڭ حكمتنه ضد و مخالف بر وضعيته دوشرلر.