مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 609
(560-665)

دردنجى طائفه كه، چوجقلردر. بونلر، حميتِ ملّيه‌دن مرحمت ايسترلر، شفقت بكلرلر. بونلر ده ضعف و عجز و إقتدارسزلق نقطه‌سنده؛ مرحمتكار، قدرتلى بر خالقى بيلمكله روحلرى إنبساط ايده‌بيلير، إستعدادلرى مسعودانه إنكشاف ايده‌بيلير. ايلريده، دنياده‌كى مدهش أهوال و أحواله قارشى گله‌بيله‌جك بر توكّلِ ايمانى و تسليمِ إسلامى تلقيناتيله او معصوملر حياته مشتاقانه باقه‌بيليرلر. عجبا علاقه‌لرى پك آز اولديغى ترقّياتِ مدنيه درسلرى و اونلرڭ قوّۀِ معنويه‌سنى قيره‌جق و روحلرينى سوندوره‌جك، نورسز صِرف مادّى فلسفى دستورلرڭ تعليمنده ميدر؟ أگر إنسان بر جسدِ حيوانيدن عبارت اولسه ايدى و قفاسنده عقل اولماسه ايدى؛ بلكه بو معصوم چوجقلرى موقّةً أگلنديره‌جك تربيۀِ مدنيه تعبير ايتديگڭز و تربيۀِ ملّيه سوسى ويرديگڭز بو فرنگى اصول، اونلره چوجقجه‌سنه بر اويونجق اولارق، دنيوى بر منفعتى ويره‌بيليردى. مادام كه او معصوملر حياتڭ دغدغه‌لرينه آتيلاجقلر، مادام كه إنساندرلر؛ ألبته كوچك قلبلرنده چوق اوزون آرزولرى اولاجق و كوچك قفالرنده بيوك مقصدلر تولّد ايده‌جك. مادام حقيقت بويله‌در؛ اونلره شفقتڭ مقتضاسى، غايت درجه‌ده فقر و عجزنده، غايت قوّتلى بر نقطۀِ إستنادى و توكنمز بر نقطۀِ إستمدادى؛ قلبلرنده ايمانِ بِاﷲ و ايمانِ بِالآخرة صورتيله يرلشديرمك لازمدر. اونلره شفقت و مرحمت بونڭله اولور. يوقسه، ديوانه بر والده‌نڭ، ولدينى بيچاقله كسمه‌سى گبى، حميتِ ملّيه سرخوشلغيله، او بيچاره معصوملرى معنًا بوغازلامقدر. جسدينى بسله‌مك ايچون، بيْننى و قلبنى چيقاروب اوڭا يديرمك نوعندن، وحشيانه بر غدردر، بر ظلمدر.


سس يوق