مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 607
(560-665)

تورك ملّتى دينيلن شو وطن أولادى آلتى قسمدر. برنجى قسمى، أهلِ صلاحت و تقوادر. ايكنجى قسمى، مصيبتزده و خسته‌لر طائفه‌سيدر. اوچنجى قسمى، إختيارلر صنفيدر. دردنجى قسمى، چوجقلر طائفه‌سيدر. بشنجى قسمى، فقيرلر و ضعيفلر طائفه‌سيدر. آلتنجى قسمى، گنجلردر. عجبا بتون أوّلكى بش طائفه تورك دگللر مى؟ حميتِ ملّيه‌دن حصّه‌لرى يوق مى؟ عجبا آلتنجى طائفه‌يه سرخوشجه‌سنه بر كيف ويرمك يولنده، او بش طائفه‌يى اينجيتمك، كيفنى قاچيرمق، تسلّيلرينى قيرمق؛ حميتِ ملّيه ميدر، يوقسه او ملّته دشمنلق ميدر؟ ”اَلْحُكْمُ لِلأكثر“ سرّنجه، أكثره ضرر طوقونديران دشمندر؛ دوست دگلدر!


سندن صورويورم: برنجى قسم اولان أهلِ ايمان و أهلِ تقوانڭ أڭ بيوك منفعتى، فرنك‌مشربانه بر مدنيتده ميدر؟ يوقسه حقائقِ ايمانيه‌نڭ نورلريله سعادتِ أبديه‌يى دوشونوب، مشتاق و عاشق اولدقلرى طريقِ حقده سلوك ايتمك و حقيقى تسلّى بولمقده ميدر؟ سنڭ گبى ضلالت‌پيشه حميت‌فروشلرڭ طوتديغى مسلك؛ متّقى أهلِ ايمانڭ معنوى نورلرينى سوندورييور و حقيقى تسلّيلرينى بوزويور و ئولومى إعدامِ أبدى و قبرى دائمى بر فراقِ لا يزالى قپوسى اولديغنى گوسترييور.

سس يوق