مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 634
(560-665)

ايكنجى سؤال، ايكى إشارتدر:


برنجى إشارت كه: ”بشنجى إشارت“در. مهمّ بر سؤالڭ غايت مختصر بر جوابيدر.


سؤال: آخر زمانده حضرتِ مهدى گله‌جگنه و فساده گيرمش عالمى إصلاح ايده‌جگنه دائر متعدّد رواياتِ صحيحه وار. حالبوكه شو زمان، جماعت زمانيدر؛ شخص زمانى دگل! شخص نه قدر داهى و حتّى يوز داهى درجه‌سنده اولسه، بر جماعتڭ ممثّلى اولمازسه، بر جماعتڭ شخصِ معنويسنى تمثيل ايتمزسه؛ مخالف بر جماعتڭ شخصِ معنويسنه قارشى مغلوبدر. شو زمانده (قوّتِ ولايتى نه قدر يوكسك اولورسه اولسون) بويله بر جماعتِ بشريه‌نڭ إفساداتِ عظيمه‌سى ايچنده ناصل إصلاح ايدر؟ أگر مهدينڭ بتون ايشلرى خارقه اولسه، شو دنياده‌كى حكمتِ إلٰهيه‌يه و قوانينِ عادت اللّٰهه مخالف دوشر. بو مهدى مسئله‌سنڭ سرّينى آڭلامق ايسته‌يورز؟


الجواب: جنابِ حق كمالِ رحمتندن، شريعتِ إسلاميه‌نڭ أبديتنه بر أثرِ حمايت اولارق، هر بر فسادِ اُمّت زماننده بر مصلح ويا بر مجدّد ويا بر خليفۀِ ذى‌شان ويا بر قطبِ أعظم ويا بر مرشدِ أكمل وياخود بر نوع مهدى حكمنده مبارك ذاتلرى گوندرمش؛ فسادى إزاله ايدوب، ملّتى إصلاح ايتمش؛ دينِ أحمدى‌يى (ع‌ص‌م) محافظه ايتمش. مادام عادتى اويله جريان ايدييور، آخر زمانڭ أڭ بيوك فسادى زماننده؛ ألبته أڭ بيوك بر مجتهد، هم أڭ بيوك بر مجدّد، هم حاكم، هم مهدى، هم مرشد، هم قطبِ أعظم اولارق بر ذاتِ نورانى‌يى گوندره‌جك و او ذات ده أهلِ بيتِ نبويدن اولاجقدر. جنابِ حق بر دقيقه ظرفنده بيْن السما والارض عالمنى بلوطلرله طولديروب بوشالتديغى گبى، بر ثانيه‌ده دڭزڭ فورطنه‌لرينى تسكين ايدر و بهار ايچنده بر ساعتده ياز موسمنڭ نمونه‌سنى و يازده بر ساعتده قيش فورطنه‌سنى ايجاد ايدن قديرِ ذو الجلال؛ مهدى ايله ده عالمِ إسلامڭ ظلماتنى طاغيده‌بيلير. و وعد ايتمشدر، وعدينى ألبته ياپه‌جقدر. قدرتِ إلٰهيه نقطه‌سنده باقيلسه، غايت قولايدر. أگر دائرۀِ أسباب و حكمتِ ربّانيه نقطه‌سنده دوشونولسه، ينه او قدر معقول و وقوعه لايقدر كه؛ أگر مخبرِ صادقدن روايت اولمازسه دخى، هر حالده اويله اولمق لازم گلير و اولاجقدر دييه أهلِ تفكّر حكم ايدر. شويله كه: فَلِلّٰهِ الْحَمْدُ

سس يوق