قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 119
(4-194)

 بو ذات، طوقوز اون سنه ظرفنده درت يوز رساله قدر دقّتلى و توافقلى اولارق رسالۀِ النوردن يازديغى گبى؛ حافظ اولماديغى حالده يازديغى ايكى مكمّل قرآن ايله و اوچنجيسى (متفرّق صورتده) گوزله گورونور بر نوع إعجازِ قرآنى گوسترر بر طرزده اوچ قرآنى يازمش؛ تام مقابله ايديلمه‌دن بزه گلمش؛ بز ده مقابله ايتمه‌دن سزه گوندرمشدك. سزلر ده كمالِ دقّتله حركه و حرفلرده گورديگڭز قرق أللى سهو، خسروڭ قلمنڭ نه درجه خارقه اولديغنى گوسترر. چونكه هر قرآنڭ اوچ يوز بيڭ آلتى يوز يگرمى حرفنده، او قدر حركه و سكونلرنده يالڭز قرق أللى سهو بولنماسى، او قلمڭ إصابتده خارقه اولديغنى گوسترر.
    لطيفدر كه؛ خسروڭ سهوينى بولان بر ذات، ايكى حرفده بر سهو ايتمش. خسرو يوز بيڭ حرفده بر سهو ايتمش. تصحيح ايدن، ايكى حرفده نقطه‌يى بيراقوب سهو ايتمش. ديمك او دقّتلى حافظڭ او سهوى، خسروڭ او سهوينى عفو ايتديرييور.
    هم بو خسروڭ قلمى گبى؛ فكرى، قلبى ده او نسبتده خارقه دييه‌بيليرز. رسالۀِ النوره قارشى إرتباطى و إشتياقى و قناعتى گيتدكجه ترقّى و إنكشاف ايدييور. هيچ بر حادثه اونى صارصمايور، فتور ويرمييور.
    هم اونڭ بر خارقه‌سى اودر كه: رسالۀِ النوره بش سنه يبانى قالديغى حالده بردن إنتساب ايدوب، بر آى ظرفنده اون درت رساله‌ىى رسالۀِ النوردن يازمش.
    هم قرآنڭ گوزله گورولن بر نوع لمعۀِ إعجازيه‌يى، بش آلتى مصحفده إشارتلر ياپدم، خطِّ عربئِ قرآنيلرى مكمّل اولان قارداشلريمه تقسيم ايتدم. بونلرڭ ايچنده خطِّ عربئِ قرآنده خسرو اونلره يتيشه‌مديگى حالده، بردن عموم او كاتبلره و خطِّ عربى معلّمنه تفوّق أيلدى. و خطِّ عربى‌ده، أڭ ممتاز قارداشلريمزدن اون درجه گچدى. عمومًا اونلر تصديق ايدوب: ”أوت بزدن گچدى، بز اوڭا يتيشه‌‌مييورز“ ديديلر. ديمك خسروڭ قلمى، قرآنِ معجز البيانڭ و رسالۀِ النورڭ معجزه‌وارى كرامتلرى و خارقه‌لريدر.
قارداشڭز  سعيد النورسى

سس يوق