بو زمان أهلِ حقيقت ايچون، شخصيت و أنانيت زمانى دگل. زمان، جماعت زمانيدر. جماعتدن چيقان بر شخصِ معنوى حكم ايدر و طيانه‌بيلير. بيوك بر حوضه صاحب اولمق ايچون بر بوز پارچه‌سى حكمنده‌كى أنانيت و شخصيتنى، او حوضه آتمقدر و أريتمك گركدر. يوقسه او بوز پارچه‌سى أرير، ضايع اولور؛ او حوضدن ده إستفاده ايديلمز.
    هم موجبِ تعجّب، هم مدارِ تأسّفدر كه؛ أهلِ حق و حقيقت، إتّفاقده‌كى فوق العاده قوّتى إختلاف ايله ضايع ايتدكلرى حالده؛ أهلِ نفاق و أهلِ ضلالت، مشربلرينه ضد اولديغى حالده، إتّفاقده‌كى أهمّيتلى قوّتى ألده ايتمك ايچون إتّفاق ايدييورلر. يوزده اون ايكن، طقسان أهلِ حقيقتى مغلوب ايدييورلر.
* * *
    عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    بو دقيقه‌ده خسرو، رشدى، رأفت، إسپارطه‌نڭ حافظ عليسى عسكرلكدن نه وقت گله‌جكلرينى مراق ايدييورم. خصوصًا خسروڭ قلمى، نه وقت رسالۀِ النورڭ فاتحانه إنتشارينه قاووشه‌جق دييه بيلمك ايسته‌يورم. اونلره ده سلاممى تبليغ ايديڭز. شيمدى بوندن اون دقيقه أوّل، جسورجه فقط قلمسز ايكى آدم، رسالۀِ النور دائره‌سنه برى برسنى گتيردى. اونلره ديدم كه: ”بو دائره‌نڭ ويرديگى بيوك نتيجه‌لره مقابل، صارصيلماز بر صداقت و قيريلماز بر متانت ايستر. إسپارطه قهرمانلرينڭ گوستردكلرى خارقه‌لر و جهان‌پسندانه خدماتِ نوريه‌نڭ أساسى، خارقه صداقتلرى و فوق العاده متانتلريدر. بو متانتڭ برنجى سببى: قوّتِ ايمانيه و إخلاص خصلتيدر. ايكنجى سببى: جسارتِ فطريه‌در.“ اونلره ديدم: ”سزلر جسارتله و أفه‌لكله طانينمشسڭز و دنيايه عائد أهمّيتسز شيلر ايچون فداكارلق گوستررسڭز. ألبته رسالۀِ النورڭ قدسى خدمتنده و جهانه دگر اُخروى نتيجه‌لرينه مقابل، مردانه و فداكارانه جسارت و متانت گوستروب صداقتڭزى محافظه ايدرسڭز.“ ديدم. اونلر ده تام قبول ايتديلر.
* * *