عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    دون أمين بو حوالى‌يه گلن بر قول اردى مناسبتيله، ايسته‌مديگم و روسڭ حربه دوامنى بيلمديگم حالده؛ روسيه‌نڭ قافقاسله إتّصالى كسيلمه‌سنى سويله‌دى. بن اونڭ سوزينى كسوب صوصديرديغم حالده، قلبم أهمّيتله بر علاقه گوستردى. صوڭره بوگون نمازده و تسبيحاتنده ايكن، معنوى طرزده دينلدى كه: كُرۀِ أرضده چارپيشان، مجادله ايدن جريانلردن هر حالده بريسى إسلاميته و قرآنه و رسالۀِ النوره و مسلگمزه طرفدار اولاجق؛ بو نقطه‌دن اوڭا قارشى باقمق گركدر. باقمه‌مق ايچون بر ايكى مكتوبده يازديغم سببلر چندان قلبه، عقله كافيدر؛ فقط مراقلى و هوسلى اولان نفسه كافى گلمه‌يور دييه قلبمه گلدى. عينًا تسبيحاتده إخطار ايديلدى كه:
    أهمّيتلى سببى ايسه: باقمقده بر طرفه طرفگيرلك حسّى اويانير؛ طرفگير نظرى، طرفدار اولديغى طرف جريانڭ قصورينى گورمز، ظلمنه رضا گوسترر بلكه آلقيشلار. حالبوكه كفره رضا، كفر اولديغى گبى، ظلمه راضى اولمق دخى ظلمدر. ألبته زمين يوزنده بو دهشتلى دوئللوده، سماواتى آغلاتاجق ظلملر و تخريبات اولويور؛ چوق معصوم و مظلوملرڭ حقوقلرى غيب اولويور، محو اولويور. ميمسز غدّار مدنيتڭ ظالمانه دستورى اولان، ”جماعت ايچون فرد فدا ايديلير، ملّتڭ سلامتى ايچون جزئى حقوقلره باقيلماز“ دييه، اويله دهشتلى بر ظلم ميدانى آچمش كه، قرونِ اولٰى وحشتلرنده ده أمثالى وقوع بولمه‌مش. قرآنِ معجز البيانڭ عدالتِ حقيقيه‌سى، بر فردڭ حقّنى جماعته فدا ايتمز؛ ”حق، حقدر؛ كوچگه بيوگه، آزه چوغه باقيلماز“ دييه قانونِ سماوى و حقيقى عدالت نقطه‌سنده رسالۀِ النور شاكردلرى گبى حقيقتِ قرآنيه ايله مشغول آدملر، ضرورت اولمادن لزومسز، يالڭز هوسلى بر مراق ايچون، نتيجه إعتباريله فائده‌سى بولنان و نتيجه داها گلمه‌دن أوّل لزومسز باقمق و ظالمانه تخريباتلرينى آلقيشلامق صورتيله إسلاميت و قرآن لهنه خدمت ايده‌جگى او جريانڭ حركاتنى فكرًا تعقيب ايتمكله مشغول اولمق مناسب اولماديغى ايچون؛ نفس ده، عقل و قلبه تابع اولوب مراقنى بيراقمش دييه آڭلادم.
    ايكنجى مسئله: رسالۀِ النورڭ إسپارطه‌ده قطعى غلبه‌سى، زنديقلرى شاشيرتدى. فقط بعض متمرّد و معنّد و ئولن حريفڭ روحِ خبيثى حكمنده بعض زنديقلر، او مغلوبيته قارشى گلمك فكريله، باشدن آشاغى‌يه قدر قرآن و پيغمبر (ع‌ص‌م) عليهنده، فقط پرده آلتنده، عينًا مناظرۀِ شيطانيه بحثنده حزب الشيطانڭ، پيغمبر (ع‌ص‌م) و قرآن حقّنده مسلكلرنجه سويله‌دكلرى تعبيراتى باشقه بر طرزده او زنديق حريف إستعمال ايتمش. اونڭ گبى يهودى، متمرّد و دينسز فيلسوفلرندن و آوروپانڭ زنديقلرينڭ أسكيدن بَرى قرآن و پيغمبرڭ (ع‌ص‌م) حالاتندن مدارِ تنقيد بولدقلرى نقطه‌لرى، بو إسلام إسمى آلتنده‌كى زنديق، قورنازجه‌سنه، صافدل مسلمانلره و رسالۀِ النورى گورمه‌ينلره ديڭلتديرمك و گوسترمك ايچون اويله بر طرزده گيتمش و كفرينى گيزله‌ميه چاليشمش كه؛ شيطانتده، شيطاندن ايلرى گيتمش. بنى چوق متأثّر ايتدى.